zondag 26 maart 2017

Reis Zweden - Finland - Noordkaap - Zweden

 


Van Malmö naar Stockholm tussen de meren door

Malmö

Onze reis begint weer in het ons vertrouwde Malmö. Het is alsof de Turning Torso ons al van ver welkom heet. 

We hebben onze GPS ingesteld op de parking langs de zee maar hier is toch het één en ander veranderd. Nu mag je hier blijkbaar maar 4 uur meer staan. Er is trouwens op het aanpalende veld een grote wedstrijd jumping bezig met al het volk wat erbij komt kijken.  We zoeken dan maar een andere plek op bij een klein haventje met uitzicht op de zee. We zijn hier bepaald niet alleen. Het is zelfs een beetje mikken om een plekje te vinden. Zweden in het hoogseizoen is dus ook merkelijk drukker.  Dit is een betalende parking. Je kan hier wel douchen.

n55.59583   e12.93222

 

Met de fiets is het een kleine 5km tot in het centrum van Malmö.  De mooie route over de fiets/wandelboulevard blijft een streling voor het oog.  Op het einde van de boulevard volg je gewoon de wegwijzers centrum. Er kan weinig fout gaan. Zo groot is Malmö tenslotte niet. We rijden eerst naar de toerist info tegenover het station.  We vragen direct naar de nieuwe kaart van Zweden waarop alle parkings opstaan samen met de plekken waar we het chemische toilet kunnen lozen. Slecht nieuws: ze hebben deze kaart niet meer. Je zou deze nu kunnen kopen maar niet bij hun. Ze vermoeden dat ze in benzinestations te koop zijn.  Misschien een goede tip: je kan ook kijken op de site www.trafikinfo.trafikverket.se

Vanuit de toerist info ga je naar rechts, steekt de straat over en je bent in het centrum. Haast onmiddellijk ben je op het plein. Bezoek hier zeker aan je linkerkant de oude apotheek. De inrichting is echt formidabel. Ook de galerij ernaast is echt leuk om eens door te lopen. Voor de rest zou ik zeggen om gewoon je neus te volgen. Malmö heeft tal van leuke hoekjes, het ene al wat drukker dan het andere.  Er zijn ook heel wat leuke winkeltjes. Je gaat hier dus geen moeite hebben om je tijd om te krijgen.



Mocht je onverhoopt toch nog wat tijd over hebben, loop (of fiets) dan eens naar de Konsthal. De inkom is gratis, daar moet je het niet voor laten. Hier vind je boeiende tentoonstellingen van moderne kunst. Wij vonden het alvast de moeite.



Lund

 
Van Malmö rijden we naar Lund. Dit is een universiteitsstadje en dus nu, in begin augustus, erg kalm.
 
Tip: We parkeren onze mobilhome vlak aan het station. Je ziet de vermelding van parking met hoedje – en dat is dus niet voor ons – maar er is ook een kleinere parking net voor deze parking. Aan de andere kant van het spoor – waar ook het gebouw staat – is trouwens ook een parking waar je met een camper terecht kunt. 

Lund is ook weer een gezellig stadje om wat rond te struinen.  De kathedraal wordt als één van de mooiste van  Zweden gezien. Eerlijk gezegd hebben we er al mooiere gezien maar dat is natuurlijk persoonlijke smaak. We genieten van het ronddolen door de straatjes en wandelen terug naar onze mobilhome.
 


 

Erg ver gaan we trouwens niet. We volgen een stukje de E en nemen de afslag naar Hoor. Hier ligt een natuurparking en dat vinden we altijd leuk. Opnieuw staan we niet alleen.  Maar er is voldoende ruimte en wat kwetteren is natuurlijk ook altijd leuk. We kunnen een vuurtje maken en er zijn verschillende wandelingen. Misschien is het de tijd van het jaar of misschien zitten ze er altijd maar als wij daar waren, kon je overal piepkleine bruine kikkertjes zien. Ze waren niet groter dan de top van een vinger. Als je ging wandelen moest je zelfs oppassen om er niet per ongeluk op te trappen.

 
 
n55.88002  e13.65111
Er zijn hier totaal geen voorzieningen. Je kan een mooie toer maken door het bos en voor de rest genieten van de stilte. Er zijn mooiere plaatsen dan de deze maar ook lelijkere. Voor een nacht zijn we meer dan tevreden.

We trekken nu noordwaarts. Een stuk nemen we de gewone route en een stuk nemen we de E. Het gaat dus goed vooruit.

We willen terug op onze plek van vorig jaar staan. Hiervoor moet je wel 5km grindbaan trotseren. Zonder GPS coördinaten zou ik het nooit doen en zouden we dit plekje nooit vinden maar we hebben GPS dus waarom niet. Het plekje is trouwens nog even idyllisch als we ons herinneren. Je staat aan het water en je kunt hier zwemmen. Het mocht dan wel iets warmer zijn. Je kunt hier ook een vuurtje maken alleen is hier vrij weinig afvalhout te vinden. Er is geen toilet of afvalbak alleen maar natuur en stilte.

Sandsjön och Fängen

N57.55047   E14.22903

 

 

We hebben nu al 2X het Vatternmeer via de oostzijde gedaan en nu willen we de andere kant ook wel eens zien. Als eerste stoppen we in Hjo. Dit is een klein lieflijk dorpje met houten huizen en een nog kleiner haventje. In het haventje kan je trouwens gerookte vis kopen. Hij is wel vrij prijzig. Je kunt hier ook zelfgemaakte ijs eten.  Genoeg reden dus om even halt te houden. Er was, als wij er waren, genoeg parkeerruimte. Maar mocht het drukker zijn, vind je aan de achterzijde van het dorp, als de baan een soort scherpe S-bocht maakt, een wegwijzer met een parkeerplaats voor mobilhomes. Hier kan je trouwens ook overnachten.


 

Onderweg naar Karlsborg kunnen we geregeld van mooie uitkijkjes genieten.  Hier gaan we eens naar de vesting kijken. We voelen ons wel wat onwennig want dit is, voor zover wij het kunnen zien, nog altijd militair domein. We zijn alleszins eens op de gigantische omwalling geklauterd (er staat een trapje aan de binnenkant van de wal).



Het Tiveden Nationaal Park is dan weer gekend voor zijn gigantische rotsblokken midden tussen de bomen. Iets na Karlsborg zie je een weg naar links. Hier zijn gemarkeerde wandelwegen.

Een stuk na het Tiveden Nationaal Park gaan wij opnieuw naar links naar een heel klein parkje. Hier kan je overnachten. Je moet ongeveer 3km over een goed gravelpad. Dan kom je uit aan een behoorlijke parking. Je kan een wandeling maken rond het meertje. Er is trouwens ook een pad van 500m aangelegd voor rolstoelgebruikers. In het seizoen
Brosundet
n58.60417  e14.38056


 

We rijden terug naar de hoofdweg en vervolgen onze weg naar Askersund. Dit is zeker geen spectaculair stadje maar gewoon leuk met een leuk marktpleintje. Als wij er waren, stond er ook een fruitkraampje met echt wel heerlijk fruit aan heel democratische prijzen.  Vanuit Askersund zou je ook met de fiets naar het kasteel kunnen fietsen. Helaas hebben wij dat niet gedaan. Er zat een veel te krachtige wind.
 
In Hallsberg nemen we even de autoweg tot Orebro.  Hier vind je midden in de stad, net naast de kerk, een vestiging. Goed om de benen eens te strekken.  Iets buiten Orebro heb je ook een oude stad maar die hebben wij voor een keertje overgeslaan.

Naar Arboga nemen we even de gewone weg om via Koping naar Hallstahammar te rijden.

Hier heb je weer een superleuke overnachtingsplek. Aan de sluizen heb je een mooie parking waar je kunt overnachten. Je kunt hier de sluizen eens bekijken en een beetje rondwandelen of fietsen.


 

Iets verder, in Surahammar, is ook een overnachtingsplek aan de sluizen.  Wij werden hier gehinderd door een groep mensen die iets te diep in het glas gekeken hadden en in hun wagen lagen te pitten. Wij willen geen hinder en al helemaal  geen stukken aan onze mobilhome omdat ze tegen onze auto zouden aanrijden. We zijn dan terug naar Hallstahammar gegaan en hebben daar overnacht. In Surahammar kan je wel water nemen.

We “slenteren” wat verder via de kleinere wegen naar Norberg. Ik had gehoord dat dit een leuk winkelstadje zou zijn maar dit valt wat tegen. Het stadje kan ons niet erg bekoren.

Via kleinere wegen rijden we naar Enköping. Hier gaan we een camping op. Dit is een leuke camping aan het water. Helaas geen internet (niet te geloven dat dit nog bestaat). We kunnen hier wel onze was en onze plas doen. Het is ook de eerste maal dat we last hebben van muggen. Maar al bij al valt het wel mee.
http://www.strandstuviken.se/


 

In Enköping gaan we een stukje taart eten bij tant Gredelin. Dit is nog echt zelf gemaakte taart. En in het eetcafé waan je je helemaal terug in de tijd.  Als je in Enköping bent, zeker eens binnenwippen op de Sandgatan 29 dus. 




Het stadje zelf is heel gewoontjes maar dan aangenaam gewoon. Maar als je van mooie bloemen en tuinen houdt, zul je helemaal gek zijn van Enköping. Wat een mooie parken met een uitzonderlijke bloemenpracht hebben ze hier. Alleen hiervoor zou je hier toch al stoppen en rondlopen.

 

Sigtuna

Via kleine mooie wegen rijden we nu verder naar Sigtuna. Ik had al allerhande omschrijvingen gelezen – van onecht tot supergezellig. Ik behoor alleszins tot de groep die het supergezellig vinden.  Zeker als de zon schijnt, heerst hier een aangename drukte.  Geef de coördinaten van de camperplek in, ook al wil je alleen het dorpje maar bezoeken. Hier mag je gedurende de dag gewoon parkeren.

Er is een mooie promenade langs het water en een superleuk winkelstraatje. De toerist info ligt in een prachtig gebouw en hier schuin tegenover vind je het kleinste raadhuis van Zweden.

 

De camperplaats is gewoon een parking met 4 plaatsen voorzien voor campers . Niet veel speciaal dus . En toch heeft ze een zekere charme. Je kijkt uit over haventje en alles ligt op loopafstand. Ze is helaas niet gratis. Je betaalt ongeveer 20€. Hiervoor mag je gebruik maken van de WC’s, douches en wasmachines. In de haven kan je ook water nemen. Helaas kan je niet lozen.

N59.61445

E17.71594

Hamngatan Sigtuna

 


We hebben een paar luie dagen. We gaan wat winkelen in de coop in Marsta en rijden naar onze volgende overnachtingsplek.
 
Dit is midden op een golfterrein. Dit is ook een betalende parking (ongeveer 20€). Hier kan je wel lozen, water nemen en is de stroom inbegrepen. Als je richting receptie gaat, heb je ook internet. Normaal zou die tot op de parking moeten zijn, maar dat is bij ons dus niet gelukt. Wij hebben ook kunnen gebruik maken van de douches van de club. Je moet dit wel doen binnen de openingsuren.

N59.53367

E17.96473

Wäsby Golfclubb Nibblevagen 1 Upplands Vasby

 


Aan het golfterrein heb je ook meer dan voldoende mogelijkheid om te wandelen.

Stockholm


Kleindochter wordt afgehaald op de luchthaven en we rijden naar Stockholm.



We zetten opnieuw de coördinaten van de Strandvagen in. We verschieten als we het aantal mobilhomes zien staan. De eerste keer stonden we hier haast alleen.  Gelukkig vinden we nog een plaatsje. Er zijn hier totaal geen voorzieningen. Je kunt dus best op voorhand lozen en voldoende water inslaan. Je gaat hier natuurlijk ook niet voor de rust en stilte staan maar we hebben hier  telkens al prima geslapen.
N 59.33144,  E 18.08860                                


Tip: Wij hebben onze fietsen bij maar kleindochter heeft geen fiets. We gaan dus direct naar de toerist info en halen een fietskaart. Aan de andere kant van de brug die naar de Vasa gaat is immers een fietsparking. Dat komt dus goed uit. Je betaalt ongeveer 165kronen voor een fietskaart voor 3 dagen. Je moet er wel voor zorgen dat je de fiets minimum alle 3 uren in een fietsstation binnen brengt. In eerste instantie hebben we gewerkt met de kaart die de toerist info ter beschikking stelt met alle fietsstations op. Deze is veel te oppervlakkig. Je zoekt je gewoon suf. We downloaden de app en dat werkt stukken beter.  De 3 uren zijn eigenlijk nooit een probleem geweest en ik moet flink trappen om kleindochter bij te houden. Ze fietsen dus prima. Zeker een aanrader.

 

Wat moet je zien in Stockholm. Zeker het Vasamuseum. Maar dat kan verkeren. Wij hebben het museum voor enkele jaren al bezocht maar houden er rekening mee dat we het met kleindochter opnieuw zullen doen. Haar interesse gaat echter meer uit naar shoppen ;-)

 

We struinen dus eerst de winkelstraat af op zoek naar leuke boetiekjes. Ze ziet al snel dat de prijzen hier meer dan behoorlijk zijn.

We fietsen dan naar de oude stad. En hier kan je, zeker als je in de namiddag komt, je fiets beter aan de kant zetten. Dan kan je hier over de koppen lopen. In het eerste cafeetje achter het pleintje gaan we een lekkere warme chocomelk drinken met marshmallows. We lopen nog een stukje door de winkelstraat van de oude stad maar te druk is te druk. De zon schijnt en iedereen wil blijkbaar de oude stad bezoeken.



 


We fietsen even terug naar de mobilhome om ons klaar te maken voor de Icebar.

Ingepakt in een dikke cape en handschoenen mogen we de bar binnen. De temperatuur is hier altijd min 7. We krijgen een glas gemaakt van ijs met een lekker stevig goedje in dat de kou doet vergeten. Arme kleindochter, ze is nog maar 17, en in Zweden mag je dan onder geen voorwaarde alcohol drinken.

Tip: om zeker te zijn dat je binnen kan in de Icebar, kan je misschien best op voorhand tickets reserveren via internet. Wij hadden dit thuis al gedaan. https://www.icebarstockholm.com/ Het is zeker niet goedkoop maar het levert supercoole foto's voor op instagram te posten (volgens kleindochter dan toch ;-) )

 

Als we buiten komen, hebben we het gevoel dat het buiten warmer geworden is. We fietsen opnieuw naar de oude stad en gaan genieten van de prachtige zonsondergang over het water. De mooiste plek zou zijn aan de brug de oude stad in.

 

’s Anderendaags gaan we in alle vroegte de oude stad in. Wat een verschil met gisteren. Nu kunnen we in alle rust foto’s nemen in genieten van de omgeving.  We lopen ook even binnen met Sten Sture. Dit cafeetje is gevestigd in de oude gevangenis.  Je mag direct een trap afdalen naar de spelonken van de onderwereld.  Als je hier comfortabel aan een koffie zit te nippen, denk dan maar eens aan die arme gevangenen die hier ooit verbleven hebben. Brrrr, ik moet er niet aan denken.

Voor de rest wandelen we hier het ene winkeltje uit en het andere in tot het weer te druk wordt. We pikken onze fietsen terug op en fietsen naar het eiland Skeppsholmen. Ik wil wel eens een kijkje nemen in het Moderna Museet. Vorige keer hebben we dat overgeslagen.  Dit is dus weer een aangename verrassing. Het is geen doodse plek maar een museum vol leven. Je ziet hier bezoekers van alle slag, nationaliteiten en ouderdommen. Er zijn geregeld tijdelijke tentoonstellingen. Je kan gratis genieten van Matisse, Pollock, ….. En als je na afloop honger hebt, loop dan even binnen in het restaurant van het museum. Alleen al voor het uitzicht zou je hier willen eten. Het eten is best lekker en de prijzen democratisch.

We fietsen verder nog wat kriskras rond en gaan dan aan onze mobilhome zitten mensen kijken. Op de Strandvagen is het altijd een drukte van belang.

Van Stockholm naar de Finse grens via de oostkust

Op maandagmorgen rijden we verder. We gaan naar het noorden. Sigtuna was zo leuk dat we dit opnieuw aan de kleindochter willen laten zien.

We rijden verder over kleine wegen, midden door Uppsala en zo verder richting Gävle.

In Älvkarleby gaan we een natuurcamping op. Om eerlijk te zijn, vinden we dit een gewone camping met een mooie ligging.  Dit zou blijkbaar ook een gedroomde plek zijn om op zalm te vissen. Er is momenteel niet echt veel volk. Ik denk dus niet dat het zalmseizoen is.  Je kan hier op de camping zelf staan maar er is ook een soort veld naast de camping. Hier kan je ook staan. Er moet nog wel altijd iets betaald worden. Je kan ook gebruik maken van de douches
n60.57603  e1744989

Gâvle

Via de kustweg rijden we verder naar Gâvle. Als eerste bezoeken we hier het spoorwegmuseum. Dit krijgt erg goede recensies van Trotter en dat willen we dus eens van naderbij bekijken.  Als we het museum zien, worden we niet direct van de sokken geblazen. Gelukkig bijten we door en gaan we ook naar binnen.  De uitleg is in het Zweeds natuurlijk maar er hangt ook overal Engelse uitleg bij. We vinden het alle drie alleszins bijzonder geslaagd. Niet te groot zodat je het hondsmoe wordt, heel overzichtelijk en je mag zowat alles aanraken. Er is zelfs een trein waar je onder kunt kijken. Buiten kan je ook het oude station bezoeken en staan er ook nog een paar treinen. Zeker een aanrader zowel voor jong als oud.
 

Op de toerist info van Gävle willen we wat info vragen over de Jungfruvagen die hier doorkomt. Dat is een alternatieve route om niet altijd de E40 te nemen. We krijgen een folder in onze handen geduwd maar de jongedame weet ons verder niets nuttig te vertellen. Helaas niet echt een toegevoegde waarde. Gävle zelf kan ons verder niet echt bekoren. Het is een typisch Zweedse stad, goed om de benen te strekken en voila.

Een stukje achter Gävle gaan we op zoek naar de visrokerij Wahlströms.  In onze trotter staat dat je hier kunt zien hoe vis gerookt wordt en dat lijkt ons wel leuk. Je kunt er ook heerlijke gerookte vis kopen.  We zetten onze GPS op Utvalnäs en komen zo over de smalste wegen en door de kleinste plekjes. Zeker een leuk alternatief voor de toch wel wat saaie hoofdroute, de E4. In Utvalnäs komen we er helaas achter dat ook hier de crisis heeft toegeslagen. Er is nog wel een visrokerij maar die is slechts sporadisch open en dus niet nu. Dan maar verder. De route was alleszins mooi.

We besluiten nog wat verder de kust en kleinere wegen te volgen. Het gaat niet echt vooruit en we missen bij momenten toch wel de zee. Voor ons is een kustroute toch een beetje zee zien. Natuurlijk is ook hier de natuur erg groen. 

In Norvikken zoeken we een kleine camping op aan de haven.  Ze is vrij primitief maar oh zo prachtig gelegen.  Er zijn alleszins douches en je kan er een hapje eten.
n61.04870  e17.15960
Je kan hier douchen, lozen en water nemen

Vandaag willen we een stukje vooruit gaan en nemen de E4 met hier en daar een stop zoals het leuke stadje Hudiksvall.  We kijken naar de hoge kust na Härnosand. Ieder jaar stijgt het land hier ten opzichte van de kust en dat is nergens beter te zien dat in deze streek. Dit zou te maken hebben met het verdwijnen van het ijs. Als ik mij niet vergis, is dit hele gebied werelderfgoed. Ja kan hier natuurlijk prachtig wandelen. Dit levert alleszins geregeld mooie uitzichten op. Veel alternatieven zijn er niet, je bent haast verplicht om de E4 te volgen of je gaat geregeld de niet geasfalteerde wegen op. Je kan natuurlijk geregeld een afslag naar een kustdorpje nemen om zo toch nog meer van de mooie omgeving te profiteren.

In Umea houden we het even voor gezien. Goed vooruit gaan – OK – maar de E4 wordt echt toch wel eentonig. Hier nemen we de 364. Deze is alleszins een stuk rustiger en voelt op de één of andere manier toch groener aan.

In Skelleftea vinden we het de hoogste tijd om een slaapplek op te zoeken.  In Skelleftea kan je aan de hogeschool overnachten. Dit houden we echter voor gezien als we zien dat er hier festiviteiten zijn. We zoeken iets verder een plekje op in Kusmark.
n64.87945  e20.81290

Skelleftea heeft ook een leuk kerkdorp. Het is wel even zoeken. Als je van het zuiden komt, draai dan net voor de winkelstraat naar links en volg deze weg tot je ziet dat hij doodloopt. Hier kan je parkeren. En hier kan je in de mooie omgeving van het kerkdorp wandelen. Zeker de moeite.
 
Skelleftea is gezellig. Als je er toch bent, kan je er evengoed even rondlopen en natuurlijk neem je dan een superlekkere softice




We volgen de E4 tot Pitea.
In Pitea nemen we de 374 naar Vidsel. Dit is een kleine omweg.  De route is mooi maar niet spectaculair. Het mist alleszins een paar mooie picknickplekjes.
 

Storforsen

We rijden Vidsel iets voorbij en dan zien we de Storforsen waterval. Hier zijn we voor gekomen. Achter het hotel en camping zie je de waterval naar onder donderen. Rij nu nog ietsje verder en neem de volgende weg naar links. Na een paar kilometer zie je de parking aangegeven. Voorzie hier zeker een picknick. Dit is een gedroomde locatie.  Op hoop van zegen dat het niet gaat regenen, pakken wij onze picknickspulletjes in. Mijn man is al een vuurtje aanleggen. Aan het rustige gedeelte van de waterval heb je talrijke vuurplaatsen die haast midden in het water staan. Hout is er voorzien in de houtplaats – aangeduid met een bijl.  Overal rond jou kabbelt het water en zijn er kleine watervalletjes. Een idyllische plek!



Natuurlijk gaan we hier ook naar de grote waterval zelf kijken. Er is een enorm vlonderpad aangelegd dat ook toegankelijk is voor rolstoelgebruikers. Dit pad gaat tot zowat op de waterval. Dit zou één van de krachtigste watervallen van Europa zijn. Kleindochter en opa volgen het voetpad tot aan het hotel. Ik neem de camper en pik hen hier op. Volgens Wikipedia zou dit een stroomversnelling zijn. Ik ga er niet over in discussie. Vroeger werd de rivier trouwens gebruikt om hout te transporteren.

Lulea

Onze volgende halte is het kerkdorp in Lulea. Dit is volledig Unesco. Hier zouden de Samen naartoe komen voor vieringen en, omdat ze vaak van ver kwamen, hadden ze hier een klein onderkomen. De huizen zijn nog altijd privébezit en mogen trouwens niet zomaar aan eender wie verkocht worden.  De bedoeling van Unesco is om dit levend te houden. Een goed initiatief maar toch voelt het een beetje aan als een museum. Maar het is en blijft de moeite om hier te stoppen en rond te dolen.



Langs de toerist info door, vlak aan de kerk, is er een behoorlijke parking waar je ook kunt overnachten.  Het kerkdorp ligt op loopafstand. Er zijn geen loosmogelijkheden.

We nemen de E4 tot aan Happaranda.
Hier kan je overnachten op de parking van de Ikea. Ze hebben hier een speciaal plekje voor gereserveerd. Wij nemen hier afscheid van Zweden met de bekende balletjes.
N65.84417  e24.13250

Toch gaan we hier nog niet direct de grens over. We nemen de 99 richting Pello.  Deze weg gaat recht naar boven, naar het noorden.  Je rijdt langs een imposante rivier waar hier en daar leuke stopplaatsen zijn. Onderweg passeren we de Poolcircel. Dit verdient natuurlijk ook een extra stop met de nodige foto’s.



Finland Rovaniemie en zo naar Helsinki


Tip: In verschillende ABC stations mag je overnachten. Gewoonlijk vraagt men hier een kleine vergoeding voor. Er zijn ook enkele stations waar je ook stroom kunt nemen en vaak zijn er ook loosplaatsen.
 
Pello ligt in Finland en hier volgen we de 83 naar Rovaniemie.  Dit is best een leuke route maar soms wel drukker dan we gewoon zijn.

Rovaniemie

In Rovaniemie willen we het kerstdorp bezoeken. Hoe toeristisch het ook is, hier willen we de kerstman even gaan begroeten. Deze man zit trouwens met zijn troon OP de poolcirkel.

Hier kan je overnachten op de parking van het kerstdorp of op de tegenoverliggende parking van ABC. Als je aan het gebouw van de sneeuwscooters gaat staan, kan je misschien de Wi-Fi opvangen.
Zorg er wel voor dat je het juiste kerstdorp neemt. Dit is het tweede "dorp" na Rovaniemie. Het eerste is betalend. Ik kan hier geen commentaar opgegeven. Hier zijn we niet geweest. Dit was trouwens nog gesloten.

Je weet natuurlijk dat het kerstdorp gemaakt is op toeristen en daar hebben we ons op voorbereid en daar nemen we genoegen mee. En toch…. Er kon meer van gemaakt zijn.  Het komt allemaal een beetje rommelig over. Haast alsof het kerstdorp in afwachting is. Misschien is dat ook wel zo. Het is tenslotte tussenseizoen.  Toch kunnen verschillende zaken een goede renovatie gebruiken. Ik neem aan dat tal van deze kleine “foutjes” in de winter onder een dikke laag sneeuw niet opvallen. Nu ja, het postkantoor vinden we zonder meer leuk. Overal staan tafels en er zit aan zowat iedere tafel wel iemand te schrijven. Je zou haast denken dat het kerstmis is. Jammer dat deze sfeer buiten niet terug te vinden is.



 

Die, haast unieke, kerstsfeer is trouwens ook niet altijd terug te vinden in de winkeltjes en dit ondanks het personeel uitgedost als hulpjes van de Kerstman. Jammer!

Buiten op het plein mis ik ook een grote kerstboom en de slee van de Kerstman. Ik weet het, het is nog niet kerstmis maar het is tenslotte toch het kerstdorp.

De Kerstman ziet er dan weer wel uit zoals een Kerstman er hoort uit te zien. Je kunt even met hem praten terwijl zijn hulpjes rondlopen. En natuurlijk koop je de veel te dure foto en het filmpje. Het hoort er nu eenmaal bij.

Tip: vergeet ook niet aan de toerist info je paspoort te laten afstempelen. Altijd een leuke herinnering.

We rijden terug naar Rovaniemie.  Dit is een bruisende stad waar zeker goed gewinkeld kan worden. Ga ook eens kijken aan het mooie museum, het Arktikum,  aan het water.

In Rovaniemie zelf is trouwens ook een camping die het hele jaar open is en waar goede commentaren op gegeven worden. Wij zijn hier niet geweest.

Dit is ons noordelijkste punt met onze kleindochter. We dalen nu af naar het zuiden van Finland.  We nemen de 78 naar Ranua.
Op de camping, net voor de zoo, vinden we een plekje voor de nacht. Het is een mooie, propere camping met goede douches. Je kan van hieruit te voet naar de meest noordelijke dierentuin van Europa wandelen. Dit ligt langs de grote weg, je kunt het eigenlijk niet missen. Als je de zoo ziet, ben je iets te ver gereden.

Er zijn hier nog een paar wandelingen. Het dorpje Ranua stelt niet zoveel voor maar de ligging is gewoon fantastisch. Dit is echt een omgeving om weg te dromen en waar je nooit genoeg van kan krijgen.

We rijden verder via de 941 naar Posio,  tussen de meren door en spotten direct een paar rendieren die zich te goed doen in een tuin aan de blaadjes van de bomen.  En dit blijkt een voltreffer te zijn. Dit is een relatief rustige weg maar we komen hier de mooiste rendieren tegen. En we zien ook een paar elanden. Onze kleindochter haar vakantie kan niet meer stuk. Er is niet altijd parkeermogelijkheid maar we hebben enkele malen gewoon op de weg gestaan (een beetje aan de kant natuurlijk). We hebben hier geen groot verkeer zien passeren.


Van Posio nemen we de 81 naar Kuusamo. Hier doen we wat inkopen. 

Tip: kijk hier zeker ook eens op de afdeling sport of vissen. Hier kan je bv laarzen vinden die gekeurd zijn tot -40°
Of zoek eens tussen de conserven. Hier vind je misschien wel beren-, eland- of rendierconserven. Net voor je het dorp inrijdt, zie je aan je rechterkant een grote winkel die reclame maakt voor deze conserven. Je kan die ook vinden in het grootwarenhuis.
 
 
Vanaf hier wil ik, tegen onze principes, absoluut de E63 nemen. Dit is trouwens ook een deel van de toeristische route.  Dit stuk gaat goed vooruit maar is nogal saai. Een 15km voor  Suomussalmen moet je zeker even halt houden bij het kunstwerk “Silent People”. Toch een heel apart zicht. We hebben ook gelezen dat je in het aanpalende cafeetje pannenkoeken met bosbessen moet eten. Dit is echter gesloten en misschien maar goed ook. Het cafeetje heeft een open keuken en die is ronduit vies. Dit kan niet meer gezond zijn.



Tussen de Silent People en Suomensali zie je onderweg een P (parking) aan je linkerkant. Hier vind je een prachtige overnachtingsplek tussen de bomen aan het meer. Helaas hebben we de coördinaten niet genoteerd. Er zijn totaal geen voorzieningen maar wij hebben hier een heerlijke nacht gehad aan het meer met een vuurtje.


In Suomussalmen aan de toerist info vind je een F1 bolide en een snoepwinkeltje. Het snoepwinkeltje heeft succes.

Nu nemen we de 212 en zo verder de 912 op en zo verder naar Raate. Hier kom je langs het monument van de gesneuvelde soldaten. Hier liggen maar liefst 17.000 stenen voor de gevallen soldaten, zowel Finse als Russische wat op zich al een unicum is. Midden in dit stenenveld staat een hoog monument met 150 bellen die zachtjes tingelen in de wind. Iedere bel staat voor één ijskoude winternacht.  De hele weg tot aan de Russische grens is trouwens ook een monument.




 

We nemen dezelfde weg terug tot aan de E63.

Net voor Kajaani maken we een zijsprong naar Paltanieni.  Dit is een oude houtkerk van 1726. Helaas is ze al gesloten vanaf 15 augustus, dat is even balen.

 

Nu wordt het even saai. We nemen de E63 tot Kajaani. Hier zou de beste bakker (Pekka Heikinnen) van Finland zitten. Bwa – wij zijn natuurlijk nogal verwend in België met onze bakkers.

Zo rijden we verder naar Iisalmi.  Heel veel is er niet te beleven maar we willen hier het kleinste restaurantje ter wereld wel eens bekijken. Je vindt dit in de haven. Ik zou er geen omweg voor maken maar als je er toch door komt, is het gewoon leuk en je moet natuurlijk af en toe de benen strekken, ook al komt de regen met bakken naar beneden. Kleindochter vond het alleszins te gek.

In Kuoppio zoeken we de camping op. Deze is vrij prijzig.
https://www.eurocampings.nl/finland/noord-savo/kuopio/rauhalahti-holiday-centre-100228/

Kuopio

In Kuopio gaan we da markt bezoeken. Kuopio zou bekent zijn om zijn kalakukko, dit is donker roggebrood gevuld met vlees en visjes. Op de markt verkopen ze het lekkerste….tenminste als je het lust. Wij waren er niet zo ondersteboven van maar een mens moet al eens iets proberen. De markt is leuk om te doen, zeker in het najaar wanneer alle bessen rijp zijn en je hier alles te keur ziet liggen.  Ook de cantharellen zijn de moeite, deze vonden we dan weer wel lekker.  Je ziet ook kleine koekjes liggen gevuld met vlees of kaas, deze zijn ook niet slecht maar meer ook niet (vonden wij).



 
Ook de kauppahalle zelf (markthal) vinden we zeker de moeite waard. Binnen zijn een hoop kraampjes met allerhande lekkers.

We wandelen ook naar Pikku-Pietarin  op de Torikuja. Dit zijn voormalige paardenstallen die nu omgetoverd zijn naar kleine winkeltjes met voornamelijk handwerk. Leuk, maar een deel is gesloten. We weten niet of dit te maken heeft omdat et al eind augustus is, of omdat er geen activiteit meer is.

 
Een kleine aanrader, die niet altijd in de gidsen staat, is misschien de orthodoxe kerk in Kuopio. Dit heeft zeker niet te maken met de buitenkant. Die is mooi, zeer goed onderhouden maar ook weer niet wow. De binnenkant vonden we zeker de moeite. Misschien niet zo historisch als vele anderen maar er was een mooie eenheid. De kerk is gebouwd in 1902 door de Russen, en de iconen zijn gemaakt in StPetersburg. Je krijgt een enthousiaste uitleg die wij zeker de moeite vonden.




We gaan terug iets naar het noorden tot Vuorela en nemen de 9 naar Tuusjarvi, we rijden verder via de 542. Hier volgen we de pijlen naar Uusi Valamo (Valamontie 42). Dit is een orthodox klooster dat oorspronkelijk in Valamo stond in Rusland. Hier is een nieuw klooster opgericht. De kroonluchter in de kerk stamt nog uit die tijd. Hij is verguld en maar liefst 800kg. Wij missen een beetje de serene sfeer die je in klooster nogal eens aantreft. Toch hebben we al veel medereizigers ontmoet die het klooster wel geweldig vinden. De omgeving is alleszins prachtig.

Bij het verlaten van het klooster zie je, net over het brugje, een mooie overnachtingsplek aan het water. Voor ons is het nog wat vroeg.

Wij nemen de 23 naar Varkaus.  Dit is een levendige stad gelegen aan het water. Wij zoeken de watertoren op (Nakskovinkatu 8). Het ziet er niet uit als een watertoren omdat de waterbak op een flatgebouw staat. Hierboven is een terras waar je iets kan drinken en eten en genieten van een geweldig uitzicht over de omgeving. Er is een lift, altijd handig. Het laatste stuk moet je wel met de trap doen wat wel jammer is voor de rolstoelgebruikers.

 

Tip: net voor je Varkaus binnen rijdt, zie je een paar benzinestations met opmerkelijk lage dieselprijzen. We hebben ze nergens zo laag gezien in Finland.

In Jyvaskylla gaan we op zoek naar het houten stationsgebouw. Dit ligt een beetje verloren tussen al de andere hoge gebouwen. Er zijn trouwens tal van huizen die mooier zijn.

We blijven de 23 volgen (er zijn niet zoveel andere mogelijkheden). Per toeval vinden we een mooie overnachtingsplek langs de weg en zijn we opnieuw vergeten de coördinaten op te schrijven.  De parking is nochtans duidelijk aangegeven.  Het is een lange parking aan de linkerkant van de weg. Aan beide kanten ligt een meer. Aan de parking kan je naar onder en hier ligt een vlonder op het water waar je kan zitten. Er is ook een trapje om het meer in en uit te komen. We hebben totaal geen last gehad van geluidshinder.


 

Petäjävesi

Dit is dan weer een absolute aanrader van formaat. Deze prachtige houten kerk staat onder Unesco. Neem zeker ook een ticketje om de binnenkant te bekijken die haast onveranderd is gebleven. Als je de aparte houten vloer ziet, besef dan dat dit de restanten zijn van de vorige houten kerk. Dit is één van de oudste kerken van Finland en bijna volledig intact. Als je aan de binnenkant staat te kijken, besef dan ook dat hier geen enkele spijker is gebruikt. Alles is in elkaar gezet met houtverbindingen.


Op de parking van de kerk, net voor de brug, is er trouwens ook mogelijkheid om te overnachten.

Het is prachtig weer en we stoppen al na 8km op de 58. We zien hier een wegwijzertje staan met parking en picknick en het is een juweeltje, zeker met dit prachtige weer. We houden ons hier verder bezig met niks te doen.


We volgen de 58 verder tot Orivesie en zo verder naar onder tot Kangasala. Hier gaan we via de 12 naar Tampere, de tweede grootste stad van Finland.

Tampere

Het is hier merkelijk drukker en de wegenwerken maken het niet altijd eenvoudig.  Finlayson zou een fabrieksstad zijn met allemaal hippe winkels. Dat vinden we misschien wat overdreven maar het is wel leuk om te zien en rond te wandelen. De centrale bib krijgt twee sterren van trotter maar er zijn renovatiewerken bezig (is ook nodig).



De orthodoxe kerk (Vuolteenkatu) is zeker vanbuiten heel mooi. Vanbinnen komt ze een beetje rommelig over.


Tip: pas op met de parkeermeters in Tampere. Wij hebben hier helaas ervaring mee. Wij hadden wel degelijk een ticketje genomen, niet ver van de gerenoveerde fabriek maar blijkbaar hadden we de verkeerde automaat genomen. De automaat zag er, volgens ons dan toch, hetzelfde uit als alle andere automaten die we gezien hebben.

Van Tampere nemen we de weg naar Rauma.
 

Rauma

We gaan eens kijken aan de ABC om hier te overnachten maar dat vinden we wat rumoerig. We gaan hier dan maar de camping op, die trouwens heel goed staat aangeschreven en dat is niets te veel gezegd. Dit is ongeveer 2,5km uit het centrum.
http://www.poroholma.fi/


Oud Rauma is weer een juweeltje. Maar liefst 600 houten huizen staan onder toezicht van Unesco. Het merendeel van deze huizen zijn in privé bezit. Het is ronduit prachtig om hier rond te wandelen. Het stadje is erg levendig en de huizen zijn prima verzorgd.


Onder Turku zoeken we de 180. Dit is de archipel route en die zou zeer mooi zijn.  Bwa bwa, ook hier weer hetzelfde probleem, als je zowat door de zee rijdt, hoop je natuurlijk ook zee te zien en dat valt wat tegen. Er is niks mis met de route, maar er is ook niks mis met andere routes in Zweden of Finland.  Het tweede veer besluiten we niet te nemen. Er zijn trouwens verrassend weinig parkeermogelijkheden op deze weg, wat ook wel jammer is. Als je dus een parking ziet, profiteer je ervan om echt te genieten van de streek.

We gaan via Salo de 52 op en nemen daarna de afslag naar Fiskars. Zeker de weg naar Fiskars is de moeite. Hij is wel erg bochtig en gaat niet erg hard vooruit.

We overnachten op de parking voor de toerist info in Fiskars. Dit is een mooie verlichte parking met mooie zuivere toiletten. Je kan niet lozen.
N 60.13129,  E 23.54530                                

Fiskars is op zich al de moeite om rond te wandelen. Voor de fietsers onder jullie zijn er ook verschillende parcours uitgelegd. In Fiskars staan de haast intacte gebouwen van het vroegere scharenfabriek. De enige opmerking misschien, alles opent pas om 11uur.

Van Fiskars rijden we haar Ekenas om een kijkje te nemen in het oude levendige centrum.

Nu gaan we naar Helsinki. We besluiten vrij snel de 25 te verlaten in Langansbole te verlaten en via een kleinere route over Fagervik met een zijsprongetje naar Barosund. Dit is een mooie, vrij bochtige route met onverwachte pareltjes zoals Fagervik. Hier wou onze kleindochter zelfs blijven wonen. Dit is dan ook een echt pareltje. Ga zeker op het terrasje iets drinken. Alleen voor de omgeving moet je dit al doen.

Van Barosund rijden we terug naar Fagervik en zo verder naar Inga.

Nu laten we onze GPS zijn werk doen en geven de coördinaten in van de parking aan de zoo. Hier zou een mobilehomeparking zijn.
N 60.18190,  E 24.99201
Dit is een algemene parking aan de zoo waar je ook met de camper kunt staan. Gedurende het weekend is het hier vrij druk. Maar bij avond keert de rust hier helemaal terug. Er zijn geen voorzieningen maar de bus 16 stopt op de parking en rijdt tot in het centrum. Je kan een dagkaart aan de chauffeur kopen.

Helsinki is een grote levendige stad met verrassend brede straten.  Natuurlijk bezoeken we de haven met zijn markthal en eten we ook iets op de befaamde (maar haast volledig toeristische) markt.


Hier kan je tram nummer 2 nemen. Het leuke is dat deze tram jou langs alle bezienswaardigheden voert. Je kan overal afstappen en hier doet je dagkaart goed zijn werk.

Zeker een aanrader van formaat is de rotskerk. In een rotsheuvel zijn explosieven geplaatst en op het ontstane gat is een dak gelegd van koper en glas. De muren heeft men gewoon gelaten zoals ze waren. Eigenlijk te gek om los te lopen maar het resultaat vonden wij echt wel fantastisch. Er worden ook geregeld concerten gegeven door de fantastische akoestiek.


Met dezelfde dagkaart kan je ook de veerboot naar Suomenlinna nemen. Dit is een unesco beschermd eiland met zijn oude verdedigingswerken.  Dit magnifieke fort is ooit gebouwd om de Russen tegen te houden maar dit was helaas mislukt. Er zijn enkele musea maar het is ook gewoon leuk om hier rond te wandelen en eventueel te picknicken. Er zijn tal van plaatsjes, zowel rustig als druk. Je kan op het eiland zelf ook wel eten, drinken of iets kleins gebruiken. Gewoon ontdekken dus


Natuurlijk is Helsinki ook de plek bij uitstek om te shoppen zeker als je zoals wij, een 17-jarige bij hebt.

Omdat we onze kleindochter terug om het vliegtuig moeten zetten, besluiten we de laatste dagen de camping te nemen. Net voor de camping stopt de metro en op een kleine 20 minuten ben je in het centrum.
N 60.20657,  E 25.12080
http://www.hel.fi/www/Helsinki/en/culture/leisure/rastila/
Vlakbij de camping heb je een klein warenhuis waar je inkopen kunt doen. Alles is heel proper. De plaatsen zijn niet echt groot maar wij zaten toch meer in Helsinki dan op de camping.

Onze persoonlijke mening: neem de parking aan de zoo

Van Helsinki naar de Noordkaap via de oostzijde van Finland


Als we terugkomen van de luchthaven, rijden we rechtstreeks door naar Hamina. Hier overnachten we in de haven. De plek is een beetje haveloos maar we hebben hier zowat de geweldigste douches van heel Finland genomen. Ze hebben ook een heerlijk terras waar je iets kunt drinken en genieten van het geweldige uitzicht.
N 60.56056,  E 27.18233
Er is, mits betaling, ook een wasmachine en droogkast. Die hebben wij goed gebruikt.

 

Hamina is een vestingstad en heeft een aparte indeling in de vorm van een ster met nog overblijfselen van het fort.  De aparte indeling zie je enkel op de plattegrond, wat misschien een beetje jammer is.  Alleszins leuk om te fietsen met een paar leuke winkeltjes..


 

We gaan terug naar het noorden. Eerst rijden we tot net voor de Russische grens en draaien af naar Ylamaa via de 387.

Ylamaa is een edelsteendorp. Hier vindt men spectroliet en dit blijkt heel zeldzaam te zijn. Je ziet het winkeltje langs de weg liggen. We zijn ook het dorpje ingereden. Dit is wel een mooie weg maar hier waren geen winkeltjes te zien. Het winkeltje langs de grote weg, is het enige dat we hebben gezien.

In Lappeenranta  nemen we een kijkje op de kleine markt en rijden we naar onder naar de haven en het kasteel. We nemen verder de 6 naar Imatra.

In Imatra heb je watervallen maar die worden nu geregeld door een elektriciteitscentrale. Het water loopt alleen nog ’s avonds en wij waren er ’s morgens. Pech dus.

Nu gaan we een merentocht doen. We nemen de 62 en iets later de 438. Dit is een vrij rustige route maar de meren zijn helaas niet erg zichtbaar. Ergens neem je nog een klein veertje en dan ben je alweer bij de kruising van de 14. Hier gaan we naar rechts naar Savonlinna.

Wat we tot nu toe nog niet gedaan hebben, gebeurt deze avond. We overnachten op een ABC parking. In het begin van de avond is het vrij rumoerig maar gelukkig wordt het kalm. Zeker geen hoogtepunt van onze reis maar een goede noodoplossing. Ik heb geen coördinaten, enkel het adres maar je kunt eigenlijk niet missen.
Suuri Savontie 1 Savonlinna
 

Savonlinna

We rijden met de mobilhome tot aan het fort van Savonlinna en hier is ook een parking. We wandelen hier wat rond en gaan ook naar de markt aan de haven. Een leuk stadje, prachtig gelegen midden in het water en waar de eilandjes verbonden zijn met houten voetgangersbrugjes. Alleen al voor de omgeving is het de moeite om hier eens rond te wandelen.

In Kerimaki gaan we de grootste houten kerk bezoeken. Met bewondering en verwondering kijken we naar het helaas gesloten gebouw. Er is wel een kleine plaatselijke markt met zelfgemaakte producten. Leuk en lekker. En ook de omgeving is prachtig en een goede reden om deze kleine omweg te maken.



Bovenstaand papperig onsmakelijk uitziend goedje hebben we geproefd. Je moet er een kwak boter bij indoen en dat lijkt mij nogal nodig. Dit zou rogge zijn (als we het goed verstaan hebben) dat ze urenlang laten koken. De boter laat het, naar onze mening, naar onder schuiven. Hier zouden de Finnen de winter mee doorkomen en vroegere dagen. Het voedt alleszins flink

De 71 verder is een aangename verrassing. Wat we eerder misten op onze tocht door de meren, krijgen we hier zomaar cadeau. We krijgen mooie meerzichten en overal voldoende parkings. Een hele verademing.

Aan de kruising met de 6 nemen we de 486 en via de 70 verder tot haast aan de Russische grens. Net voor de grens nemen we de 500. Dit is weer een rustige weg met genoeg mogelijkheden om te stoppen. Ook hier weer vonden we de omgeving meer dan de moeite.

Tip: In deze omgeving hebben wij verschillende keren slangen gezien, ik neem aan adders. Kijk hier zeker naar uit. Je kunt ze zo de straat zien oversteken.




Tip: op de kruising van de 70 en de 5OO, aan de grens vlak bij Rusland, is een winkel die lekkere gerookte vis verkoopt. Ze verkopen trouwens ook kaviaar. Democratische prijzen.

Iets na Iilomatsie vinden we een overnachtingsplek
N62.74336  E30.99565
Als je trouwens het bosje doorloopt kom je aan een vuurplaats.

We blijven deze weg volgen naar Lieksa. Deze  522is een heel mooie route.  Hou er wel rekening mee dat iets achter Hattuvaara het asfalt stopt en overgaat in gravel voor ongeveer 30km. Daarna wordt het gravel terug asfalt maar in een erbarmelijke staat. Iets voor Lieksa wordt alles gelukkig beter.
 
 

In Lieksa aan de ABC kan je trouwens lozen.

Iets na Lieksa nemen we de 524 richting Kuhmo. Deze weg is wel volledig geasfalteerd en in goede staat. Er zijn ook voldoende parkings om even te stoppen.

In Kuhmo gaat het verder over de 912 naar Suomeussalmi. Dit is opnieuw onderdeel van de toeristische route, toch zijn er amper parkings te vinden, zelfs niet om even te verpozen. Jammer want de omgeving leent er zich wel toe. We passeren opnieuw het stenen monument dat we al eerder op deze reis besproken hebben.

Nu overnachten we in Suomussalmi aan de haven. Dit is een mixparking en een prima plek voor de nacht. Wij stonden mooi aan het water. Je kan hier goed rondwandelen
N 64.88552,  E 28.91819                                

Via facebook en kamperen in Zweden werden we er opmerkzaam op gemaakt dat er noorderlicht zichtbaar was tot maar liefst in Stockholm.  Vermits wij noordelijker zitten, maar wel in Finland, trotseren we de kou en gaan we naar buiten. Eerst weet je nog niet naar wat je moet kijken maar langzaam aan is het heel duidelijk zichtbaar. Het is nog niet volgens de boekjes, maar toch, we hebben ons eerste noorderlicht gezien – yeahhhh Het is nog niet zoals in de boeksjes maar we zijn er toch wreed content mee. De foto is gewoon met een smartphone genomen en dat is natuurlijk niet optimaal. In het echt was het dus beter

 

Nu gaan we een heel klein stukje terug tot op de 843, richting noorden. Dit is nog steeds de via Karelia. Hoe meer noordelijk hoe minder auto’s er zijn op de kleinere wegen. Al snel zien we een vos die een wintervacht begint te krijgen. Ook de bomen kleuren al aardig en overal staan paddenstoelen. Er zijn ook tal van plekjes te vinden om te eten of te overnachten.

Het is ook de tijd van het jaar voor de bessen. Overal zien we dan ook bessenplukkers aan het werk met hun befaamde kam. Dat kan natuurlijk ook zijn omdat het zondag is en de zon stralend schijnt. Het is nochtans niet zo warm, amper 5graden.

We komen al vrij snel een plaatje van een picknick of overnachtingsplek tegen. Je staat een beetje beschut van de weg en er is een mooie uitzichttoren om over het meer te kijken. Er loopt ook een leuk vlonderpad om de benen te strekken.
N65.20287  E29.57792





Iets verder zien we rendieren.  We zitten dus terug in Lapland :-) Het zijn stomme beesten die op het allerlaatste moment beslissen om net voor jouw wielen op te duiken maar het is telkens toch weer oh zo leuk om ze te zien.

Vlakbij Kurvisentie komen we een volgende leuke plek tegen om eventueel te overnachten
N65.49120  E29.51050
Zowel voor als na de brug is er een plekje.



We nemen de E63 tot Kuusamo. Hier doen we inkopen.  Net buiten Kuusamo op weg naar Ruka stoppen we aan een toeristenshop. Hier zouden ze allerhande vlees in blik verkopen zoals rendier, beer, eland,… Leuk om eens te zien. Verschillende van deze dingen zijn echter ook in Kuusamo in het grootwarenhuis te krijgen.

Nu gaan we de 950 op naar Salla. Dit is nog steeds de via Karelia volgen. Salla is een winterdorp bij uitstek.  Ook hier zijn wel overnachtingsplekjes te vinden.

We blijven de Via Karelia volgen en gaan de 82 op. Deze leidt ons nu, een beetje onverwachts, naar de grenspost met Rusland. Hier stopt dus de toeristische route. Wij willen echter nog verder naar het noorden trekken.  Maar voor diegene die moe zijn, net voor de grens is er een parking met info. Hier is voldoende ruimte om te overnachten.


We draaien ons om en rijden een stukje terug tot aan de 965. Ook hier zijn voldoende parkings maar hier ontbreken de meren voor een keertje.

Dichtbij Savukoski vinden we een overnachtingsplek langs de 965 aan het meer en opnieuw met een uitkijktoren. Behalve mooie natuur zijn er hier geen voorzieningen.
N67.28199  E28.18977




We blijven de 967 volgen onder een stralende zon maar het is wel verdomde koud. Als snel wordt de weg een soort single track (zoals je vaak in Schotland ziet). Gelukkig zijn er ruimtes voorzien om tegenliggend verkeer te passeren.

Mochten jullie onverhoopt op deze weg zitten en moe zijn, niet paniekeren. Iets verder heb je een mooie plek.  Daarna is het plantrekken en toch wel over een 50-tal km’s.

In Sodankyla komen we terug in de bewoonde wereld en nemen we de E75. Het is hier merkelijk drukker maar niet te vergelijken met de drukte hier bij ons.

Als we het dorp/stadje uitrijden zien we net over de brug weer een prachtige plek.  Er zijn totaal geen voorzieningen maar je hebt een prachtig uitzicht over het meer. Bij ons was het wel berekoud en zat er een venijnig koude wind.
N67.51491  E26.63293

Nu zullen we de E tot het hoge noorden blijven volgen. Er zijn hier immers niet echt veel alternatieven.

In Tankavaraa  vind je het enige goudzoekersmuseum in heel Europa. Hier zou immers goud gevonden zijn. Je mag hier zelfs, mits betaling van een supplement, zelf leren goud zoeken.

Kijk zeker onderweg naar het landschap dat langzaam maar zeker verandert. Maar ja, dat zul je wel doen want daar kom je hier tenslotte voor :-) De bossen worden dunner, er staan andere soorten dennen en we zien meer toendra’s en moerassen. Het blijft wel ontzettend nat overal.

In Ivalo raden we ten stelligste aan om te tanken. De verder gelegen tankstation in Inari had zelfs geen diesel meer. In Ivalo kan je misschien ook je voorraden bijvullen als je nog verder naar het noorden trekt. Hier heb je immers nog fatsoenlijke grootwarenhuizen.
Tip: kijk hier zeker ook eens op de afdeling sport of vissen. Hier kan je bv laarzen vinden die gekeurd zijn tot -40°
Of zoek eens tussen de conserven. Hier vind je misschien wel beren-, eland- of rendierconserven



Nu rijden we langs het wondermooie Inarimeer. Een 20 km buiten Ivalo vinden we een rustige overnachtingsplek. Er zijn geen voorzieningen.
N68.81814  E27.32567

Blijkbaar is dit plekje door meer mensen gekend. Voordat het nacht is, staan we hier met meerder mobilhomes. Moest het te vol zijn, dan zijn hier nog verschillende parkings langs deze route.

Deze apart mobilhome komen we hier ook tegen. De eigenaars hebben we echter niet gezien. Het enige jammere, om toch een beetje te vitten, is misschien wel hun topbox die ze niet mee geschilderd hebben.


We hebben een prachtige nacht gehad en hebben kunnen genieten van het noorderlicht.

Tip: om te weten wanneer er kans is op noorderlicht, kan je misschien een app downloaden. Er zijn er enkele gratis. Wij vonden het sowieso fantastisch om ook deze app in de gaten te houden.

Inari stelt niet zoveel voor in het laagsiezoen. In het hoogseizoen kan je hier alle mogelijke buitenactiviteiten regelen. Er is een toeristenwinkeltje zoals je er 13 in een dozijn hebt. Wij zijn er snel door gereden. Gelukkig zijn er hier overal mogelijkheden om te wandelen.

We nemen de 92 naar de grens. Hier stoppen we toch een paar maal om fotootjes te nemen van de omgeving. Naargelang we hoger zitten, wordt de begroeiing schaarser.

 
 
 



Deze mooierd komen we onderweg tegen. Ik denk dat het een soort paddenstoel is maar het zijn toch precies jaarringen die erop staan. En een paddenstoel met jaarringen heb ik nog nooit van gehoord.

Als we de grens naderen, zakken we blijkbaar want de bomen worden weer iets hoger. Ook zien we hier mooie okerkleurige herfsttinten. Enkele meertjes maken het idylische plaatje compleet.

Tip: Aan de grens tanken we nog een keertje want de diesel is merkelijk duurder in Noorwegen.

W e steken de grens over en ineens is het een uur vroeger. In Noorwegen volgen we een stuk Karasjonka, de majestueuze rivier. De weg is kronkelig en achter iedere bocht wacht ons weer een mooi uitzicht over de rivier. In Karasjok nemen we de E6 richting Noordkaap. De begroeiing wordt opnieuw schaarser en toch verbaast het ons dat de bomen hier nog groener zijn dan in Finland.  We komen meer in berggebied en passeren zelfs een militair gebied waar er niet gestopt of gefotografeerd mag worden.  De omgeving is hier zeker meer dan de moeite.

Mijn man kon het niet laten om ook zo een schepper (of hoe dat ook heet) te kopen om bessen te plukken. Die moet natuurlijk uitgeprobeerd worden :-)

En ineens is ze daar, de zee, of beter gezegd het Porsangenfjord. Het is stralend weer en het water is ontzettend blauw. De uitzichten zijn fenominaal.  Overal zijn veel parkings, geweldige uitzichten en mooie baaien. Een prettige bijkomstigheid is misschien dat er op verschillende plaatsen vuilbakken staan. In Finland moesten we die nogal eens zoeken.

Alle overnachtingsmogelijkheden noteren zou gewoon te veel zijn, er zijn hier echt wel onnoemelijk veel leuke plekjes. 

In Smorfjord gaan we de E69 op. De Noordkaap komt nu echt dichter bij. Vanaf hier rijden we met momenten haast in het water en zien we ook meer en meer rendieren die zich niet houden aan voorrangsregels en op hun gemak de weg oversteken. Oppassen dus! Maar we vinden wel dat ze hier echt prachtige rendieren hebben.
 


 

Er komen ook verschillende tunnels. Achter de tweede tunnel rijd je rond een grote baai. Stop hier zeker eens op de parking en leg ook een stapeltje stenen op het strand met jullie naam erop.  Gewoon leuk!

Kijk onderweg ook naar de aparte rotsen. Dit zijn verschillende laagjes op elkaar, het deed ons een beetje denken aan mille feuilles. Hier tussen staan planten. Het ziet er uit als een prachtige rotstuin.

Na de grote tunnel is het einde echt in zicht. Als je kinderen bij hebt, kan je in de tunnel altijd vertellen dat er schepen over jullie hoofd varen.

In Honiningsvag kom je langs opslagtanks door. Nu gaan we stijgen en krijgen we geweldige vergezichten. Er zijn ook geen bomen of struiken meer. Het landschap is ontzettend ruig.


Na heel wat klim en bochtenwerk kom je dan eindelijk aan de Noordkaap. Na het betalen van de entree – tenminste als het open is – kan je hier 24 uur staan.  Nu was het niet open maar je kunt zonder problemen de parking oprijden. Het grote gebouw aan de noordkaap is wel gesloten. Wij vonden dit misschien niet de mooiste plek maar het is de beleving. Nu ja, in het hoogseizoen zou het een hele beleving zijn. Dan staan er zeker zo een 100 campers bij elkaar. Ik denk dat wij er ongeveer met 5 stonden, samen met een moto en een fietser. Waar die motorman geslapen heeft, weet ik nog altijd niet. Het was er wel berekoud. De wind sneed maar het was mooi open.
Wij hoopten op noorderlicht op de Noordkaap maar helaas trok de lucht toe na een hele dag zon. Nu ja, we waren al mooi blij dat we een prachtige dag hadden.



We rijden het hele eind terug tot aan de splitsing met de  E6. Ondanks dat we deze route al gereden hebben, verveelt ze ons geen moment. Gisteren hadden we immers stralende zon en vandaag een bewolkte lucht.  Ook zie je alles van een andere kant.  Zo zie je in Honingsvag het vliegveld liggen en besef je dat de vliegtuigen zowat langs jou komen hangen om te landen.

Van de Noordkaap via Midden Zweden terug naar het zuiden

 Bij de splitsing nemen we de E6 naar Alta. De zee wordt snel vervangen door een meren en een omgeving die gehuld is in de mooiste herfstkleuren.

In Alta vullen we onze propaantank. Onderweg zien we ook de mooie moderne kerk. Om propaan te tanken hebben we trouwens ook gevonden via een app

Na Alta is het even gewoontjes, ook op de 93 naar Enontekio (Finland). Maar toch wordt de omgeving ineens woest en belanden we in een soort gorges (canyon). De weg is vrij smal en je kan zeker niet overal stoppen. Maar je kunt natuurlijk kijken. Hoogstens oppassen voor de chauffeur: er kan hier behoorlijk zwaar verkeer passeren en de weg is niet heel breed. De truckers laten duidelijk merken dat ze niet al te blij zijn als je vertraagt om rond te kijken. Af en toe heb je een kleine stopmogelijkheid maar dit zijn niet echt parkings maar voldoende om een beetje veilig stil te staan.

Je rijdt verder langs een mooie rivier die af en toe de allures van een meer heeft. Dat verveelt nooit. Hier zijn wel voldoende parkings. Je vindt hier ook enkele mooie picknickplekken met toiletten en vuilbakken waar het goed overnachten is.  Telkens heb je hier een mooi uitzicht.

Het landschap is geweldig weids, heel veel rendieren en opnieuw mooie herfstkleuren. Het hele stuk is een paradijs voor vissers.

Zonder problemen steken we de grens over met Finland en is het ineens weer een uur later. We overnachten op de eerste parking die we tegen komen. Er zijn hier geen toiletten en geen vuilbakken.

’s Morgens gaan we in een onnoemelijk klein dorp in een kleine ICA winkelen. Veel stelt het niet voor maar er is voldoende om de dag door te komen. Hier zie ik ook de befaamde surstroming staan. Ik heb gelezen dat het de tijd van het jaar is en dus neem ik een blik.

Rond de middag vinden we ergens een rustige picknickplek en ik besluit direct de surströming te proberen en we hebben het geweten. Echt die geur is gewoon niet te harden. Nu hadden we al gehoord dat ze hier in Zweden van die stinkende vis hadden maar in al onze naïviteit hadden we niet verwacht dat die zomaar te koop zou zijn. We dachten dat dit een soort rariteit was uit een ver verleden dat slechts enkelen nog  kenden. De geur is ons een hele tijd blijven achtervolgen. We hebben niet geproefd, dat lukte gewoon niet. Alles is linea recta in de vuilbak beland.


Vanaf nu volgen we de inlandsvagen of de E45. Af en toe wijken we hier natuurlijk van af, dat is een beetje hoe het ons uitkomt. Er zijn meer mogelijkheden maar het is ook terug een beetje tijd dat we richting huis gaan en stukken niet doen, geeft ons natuurlijk een goede reden om terug te komen.

Het weer is wat miezerig maar toch genieten we van de herfstkleuren.  In Ovre Soppero houden we het voor gezien. Hier is een natuurparking met de naam Ryssajoke.
N68.15435   O21.78256

Het is een beetje rare plek maar je staat er zeker rustig. Er is een huisje met hout en een kachel.  Er zijn ook toiletten maar die zijn helaas aan een dringende schoonmaakbeurt toe. Dit gebied zou in de oudheid al gebruikt zijn en hier zijn nog sporen van terug te vinden. Er is een wandeling in het bos met uitleg. Pas wel op met het bos in te gaan, alles lijkt op elkaar en je bent zo je weg kwijt hoe open het bos ook is.



Als we ’s anderendaags een stukje verder rijden, zien we nog een plekje

N67.81086  O21.61321
Dit is echt een droomplekje. Ook hier heb je huisje met kachel voor een koude dag. Je hebt ook heerlijke plekjes aan het water met bankjes om te picknicken.

Het begint flink te miezeren en we besluiten een flink stuk door te rijden. De natuur blijft natuurlijk mooi en de herfstkleuren zijn fantastisch maar het nodigt niet echt uit om te stoppen.

In Porjus zien we de gigantische stuwmeren die we bij een vorig bezoek al gezien hebben. Omdat ze zo apart zijn, zouden we hier opnieuw stoppen. Alleen is het weer nogal spelbreker. We kijken dus van uit de auto en zelfs zo zie je dat dit gigantische werken zijn om stroom te maken. Hier zou het merendeel van de Zweedse stroom trouwens vandaan komen.

Iets verder heb je een parking . Ze staat niet speciaal aangegeven. Je ziet het pas op het laatste moment. Ook hier zijn we vorige keer gestopt. Hier kan je naar een waterval wandelen over trapjes en vlonders. De waterval is niet spectaculair maar het is een leuke wandeling. Het moet natuurlijk wel een beetje weer zijn en nu komt de regen echt met bakken naar beneden. Maar ja, dat moet je in Zweden erbij nemen.

Voor Jockomokk overnachten we op de grote parking aan het meer. Dit is zeker niet de mooiste plek maar wel een gekende. We hebben hier nog nooit alleen gestaan.
N 66.64308,  E 19.82501

Vooraleer we in Jockomokk zijn, passeren we de kluisdeuren die volledig beschilderd zijn. Leuk voor een kleine stop.

Jockomokk  zijn we even door gewandeld. Alles ligt wat verder van mekaar dan we thuis gewoon zijn van een centrum en helaas is er veel gesloten buiten het seizoen. Hier zou in de winter een giga markt zijn waar alle Samen naartoe komen. Deze markt is ondertussen een serieuze toeristische trekpleister geworden.

Aan de poolcircel houden we nog een keertje halt. In het seizoen zou je hier over de koppen kunnen lopen. Nu is er haast niemand. Ook de toerist info is gesloten. Je kan hier wel overnachten, mits betaling.

De inlandsvagen is mooi en toch overvalt ons soms een gevoel van eentonigheid, dit ondanks de prachtige natuur en de geweldige herfstkleuren. Wat kunnen we toch soms verwend reageren.

In Vilhelmina gaan we de camping op.

www. Kolgarden.se
een superleuke camping met heerlijke douches waar je een zee van ruimte hebt. Je staat aan een geweldig meer, er is trouwens ook een sauna en een soort tipi waar je gezellig kunt samen zitten en een vuur maken.

Vilhelmina heeft een paar winkeltjes. Het is nochtans zondag en het één en ander is nu ook toe. Je ziet hier wel duidelijk dat hier meer toeristen komen.

Nu gaan we de Vildervagen op. Vandaag zou het nog slecht weer zijn maar de voorspellingen voor morgen zijn geweldig. We gaan het dus even heel rustig doen zodat we morgen inhopelijk prachtig weer kunnen genieten. Deze kant vinden wij trouwens de mooiste kan van de wildernisroute. Veel omschrijven kun je eigenlijk niet, het is natuur, natuur en nog eens natuur.

We stoppen op de parking Kultsjoan
N46°56’33.9”  O5°47’23.5”
Behalve een droogtoilet, zijn hier geen voorzieningen. Het is echter een prachtig plekje met mooi uitzicht waar je rustig kampvuur kunt maken. Met een beetje geluk zie je handige vliegvissers aan het werk.



Hiep hoi, het is prachtig weer.

Met zon zien de herfstkleuren er toch veel rijkelijker uit. We genieten van de mooie uitzichten. Aan de majestueuze waterval van ontelbare trappen stoppen we natuurlijk. We wandelen wat rond en nemen de nodige foto’s.


Ook aan de andere kant van de weg is het nog altijd mooi.

Aan een snelheid van amper 60 per uur rijden we verder. Langzaam maar zeker stijgt de weg tot boven de boomgrens.  Onderweg zijn er verschillende plaatsen waar je kunt stoppen om rond te kijken of plekjes om te picknicken. Gewoon goed rond kijken.

 


Eens boven zijn de uitzichten weergaloos zeker als je het geluk hebt dat de zon schijnt. We hebben dit traject vorige keer in de lente gedaan. Toen lag er nog sneeuw. Het ziet er nu heel anders uit. Hou er wel rekening me dat dit traject maar tot 15 oktober open is


Als we terug naar onder rijden, kunnen we gen genoeg krijgen van de prachtige meren.


InAnkarede gaan we naar de kapel kijken. Hievoor moet je even van de hoofdweg afwijken en ongeveer 7km een smalle weg volgen. Je moet gewoon deze weg terug komen. De parking vinden we zelf iets minder, maar de kapel en omgeving zijn echt idylisch. Je kan hier trouwens heel wat wandelen.


Terug op de hoofdweg staat er iets verder een wegwijzer naar rechts met natuurplaats. We rijden ongeveer 200m deze weg op en kijken uit over de omgeving. Hier brengen we de nacht door. Er zijn hier geen voorzieningen.
 
 
 
Vanaf Gaddede zijn de uitzichten nog mooi maar het mooiste stuk vinden wij nu dat achter ons ligt. In Gaddede kan je winkelen als dat nodig mocht zijn.
Vorige keer hebben we de fantastische waterval Hallingsafallet bezocht en dat willen we nu opnieuw doen. Hiervoor rijden we niet naar Stromsund maar gaan we richting Noorse grens (aan kruispunt naar links) en direct achter het water rijden we opnieuw naar links. Dit is een niet geasfalteerde weg die je toch enkele kilometers moet volgen maar het is goed te doen. Net voor een brug gaat er een weg naar rechts - het is aangegeven. Eerst kom je een een prachtige parking. Hier kan je heerlijk picknicken. Je kan van hieruit ook tevoet langs het water op naar de waterval. Je kan ook met de wagen verderrijden tot de weg stopt. Hier zie je direct een prachtige vuurplek. Er loopt een wandelpad naar de waterval. Hier zie je trouwens ook verschillende prachtige picknickplekjes. Het is fris maar heerlijk weer en daar willen we van genieten op deze magische plek.


De waterval vinden we nog altijd even mooi en er zijn hier enkele mooie wandelmogelijkheden. Je kan trouwens altijd op deze parking of de parking iets terug overnachten. Dus waarom zou je je haasten. Er is ook een wandelpad dat naar de lager gelegen parking gaat. Hou er wel rekening mee dat het hier wat glibberig kan zijn.


Onderweg nemen we nog onderstaande foto. Toch "het" voorbeeld van Zweden :-)


We moeten nu een stukje terug rijden naar Gaddede. We kunnen verder rijden maar we weten nog van vorige keer dat dit toch wel een erg slechte route was.
Van Gaddede rijden we nu naar Stromsund. Op deze route kom je nog enkele mooie plekjes aan het water tegen waar je kan overnachten. 

Wij stranden alleszins ook op zo een plekje, natuurcamp Gubbhögen.
N 64.21678,  E 15.58590                                
Een plaatselijke bewoner komt zelfs vragen of we een beer gezien hebben. Onze BQ is net een beetje gedoofd en we hebben niets gezien. Desondanks blijven we toch buiten genieten van het zonnetje. 's Nachts zijn we zelfs gaan kijken of er noorderlicht te bewonderen was. Geen noorderlicht en geen beer. Er zijn hier een paar voorzieningen maar geen loosplek voor de WC. Er is hier wel een droogtoilet.


Het is weer tijd om een stukje naar het zuiden te rijden.

Onderweg slaan we af naar links naar natuurpark, Hamra Np,  dat gekend zou zijn voor zijn grote berenpopulatie. Hiervoor moeten we van de hoofdweg af en een stuk niet geasfalteerde weg trotseren. Maar het is nergens om je zorgen over te maken.  Aan de parking is een geweldige vuurplaats met hout, bq en banken. Dit is wel over een moeras gebouwd. De muggen krijg je er dus gratis bij. Er staat heel wat uitleg over het gebied en er zijn heel wat gemarkeerde prachtige wandelwegen. Er is zelfs een rolstoelpad.
n61°46'05.2"  e14°45'50.3"
Je kan de WC hier niet lozen maar ook hier zijn droogtoiletten (natuurlijk hier niet lozen maar gewoon naar toilet gaan)


 

We trekken weer een stuk zuidwaarts. Als we door Sveg komen, zien we nog een hele grote houten beer. Ik had ervan gelezen maar was het even vergeten. Dit is dus de grootste houten beer ter wereld. Dit beestje is 13m hoog, 5.6m breed en 12.6m lang. Hiervoor zijn maar liefst 570.000 nagels (spijkers) gebruikt en hij weegt 80ton. Oh ja, er is 200m3 hout in gegaan.



We doen het rustig aan maar de weg naar huis is duidelijk ingezet. We stoppen gewoon waar we zin hebben en vinden eigenlijk ook zo op deze manier plekjes.

We beslissen om deze keer eens de boot te nemen. We kunnen niet dadelijk mee en moeten twee dagen wachten. We blijven op een mobilhomeparking staan en verdoen onze tijd met wat rond wandelen en wat luieren.
N 55.33964,  E 13.36157