zaterdag 30 juli 2016

Spanje - maar niet de costa's

Spanje


We hebben enkele jaren geleden de costa's van noord naar zuid gereden. Leuk om eens te doen maar niet helemaal aan ons besteed. Op de terugweg viel ons op dat het binnenland eigenlijk ook verrassend mooi is. De bedoeling is om min om meer langs de oostkust tot Valencia te rijden en daar richting Madrid te gaan. Hier gaan we een paar (hopelijk) mooie steden bezoeken en natuurlijk willen de windmolens van Cervantes "Don Quichotte" ook wel eens zien. We rijden Spanje uit via Bilbao en San Sebastian.

Tot in Spanje

Het is onze bedoeling naar Spanje te reizen zonder de dure payage te nemen. In dit opzet zijn we alleszins geslaagd. Het regent flink als we vertrekken en dat wordt zelfs erger. We krijgen sneeuw, hagel en stevige wind. Gelukkig hebben we onze zomerbanden net opgelegd ;-)

Via Reims rijden we tot Auxerre.

Auxerre

Hier houden we halt op een soort mix parking. Het is nog vroeg maar we vinden het welletjes voor dag 1. Op deze manier kunnen we nog het dorp in wandelen en dit lukt ons zelfs zonder nat te worden. Auxerre is een leuk dorp aan het water. Ook bij avond wandelen we nog eens het dorp in om naar de lichtjes te kijken en de fontein met het van kleur-wisselend water.
N



Ook de tweede dag maken we het niet te bont. Aan Milau maken we een kleine maar bewuste zonde. We nemen de brug. Niet omdat we Milau willen mijden maar mijn man is gek van deze brug. Bij ons vorige bezoek hebben we de brug langs de onderzijde van alle kanten bewonderd. Nu wil hij er eens over rijden en dan doen we dat toch gewoon.



In Roquefort stoppen we weer. Je kan aan de toeristinfo overnachten. Veel is er niet te beleven behalve de bekende kaas kopen. Als jullie hier nog nooit geweest zijn, is het misschien een aanrader om een bezoek aan een kaasmakerij te brengen.
Je kan hier lozen en vanop de camperplek heb je een mooi uitzicht.
Aire Municipale Avenue de Lauras
N43.98115  e2.98047




Nu wordt het maar een korte rit. In Gruisson gaan we even aan zee staan. Als we aankomen is het heerlijk weer. Het is heel wat jaartjes geleden dat we hier nog geweest zijn en we herkennen het totaal niet meer. Van de rust van vroeger is echt niks meer over. Dit hele stuk is volledig op toerisme vol gebouwd. Het waait stevig maar dat is hier vrij normaal. De bedoeling was om hier een paar dagen te blijven. Het weer denkt er anders over. 's Anderendaags regent het en wij trekken dan maar verder.

Van aan de Spaanse grens tot Barcelona

In Narbonne slaan we bij een artisanale bakker nog een voorraad in. We kunnen de Pyreneeën in en we kunnen ondersneeuwen. We zijn voorzien ;-)
Het gaat allemaal verrassend snel. Voor we het goed en wel beseffen zitten we al in Figueras. Voor diegenen onder jullie die het Dali musuem nog niet bezocht hebben, is dit de kans. Zelfs voor mensen die niet van musea houden, is dit een leuk tijdverdrijf. Als je toch nog twijfelt, stop gewoon - je moet toch af en toe de benen strekken - en wandel eens tot aan het museum. Ook de buitenkant van het museum is zeker al de moeite waard en absoluut anders dan alles wat je tot nu toe al gezien hebt. Dit overtuigt je misschien om het museum toch te bezoeken.Vroeger kon je wel aan het parkje staan. Helaas is dat nu verkeersvrij. Er is een parkeergarage maar ja, daar kunnen wij mobilhomes niet in. Je zult dus misschien even moeten zoeken. Maar het is hier ook weer niet zo druk, dat gaat dus zeker lukken. Het stadje zelf stelt dan weer niet zoveel voor.

We rijden nu niet naar de kust maar rijden van oost een stukje naar het westen langs de Pyreneeën op.

Onze eerste halte is Navata. We bekijken de camperplek aan het restaurant. We vinden het nog te vroeg om te blijven staan en het dorp is te klein (en ook een beetje te saai) om onze tijd om te krijgen.

Vervelend weetje: in Navata zijn we naar de plaatselijke slager geweest. Nu is ons Spaans natuurlijk niet al te best maar we hebben toch het gevoel hier flink in het zak te zijn gezet. We hebben ongeveer 100gr gedroogde ham gekocht en moesten haast 12€ betalen. Ze raadden ons deze ham aan zonder er bij te zeggen dat dit ons een hele rib zou kosten. Een verwittigd mens is er twee waard

Besalu

Besalu is dan weer een leuke plek om te stoppen. Dit is een superleuk stadje met smalle straatjes die als een doolhof kris kras door elkaar lopen. Hier komen twee rivieren samen. Het is niet altijd even makkelijk wandelen op de oude straatjes maar langzaam gaat ook. Er zijn hellingen hier en daar maar niets onoverkomelijks.  Als je hier ronddoolt, waan je je terug in de Middeleeuwen en verwacht je Romeinen die om de hoek komen galopperen. Geniet van de oude kerken en dito pleinen. We vinden zelfs, zonder echt te zoeken, de Pont Fortificat, een hoge brug over de rivier met een valhek die naar een kasteel leidt. De brug zou trouwens gebouwd zijn met stenen uit de bedding van de rivier - leuk weetje. 


Castellet de la Rocca

Ik vraag mij telkens weer af hoe die dorpen het klaarspelen om boven op een berg zoveel huizen tegen mekaar geperst te krijgen. Castellet is zo een typisch voorbeeld. De huizen vallen haast van de rots naar beneden. Als je foto's wil nemen, zorg dan dat je even van de hoofdbaan afgaat en de weg naar Castellet neemt. Op de hoofdweg zie je het dorpje wel liggen, maar ga je direct de tunnel in en kan je niet stoppen om foto's te nemen.

Camprodon

Vlak aan de grote bushalte, aan de ingang van het dorp, vind je een grote parking. Je moet hiervoor een klein stukje het dorp inrijden, als je echt in het centrum komt en het erg smal wordt, ga je naar rechts en onmiddellijk opnieuw naar rechts. Je rijdt langs de bushalte door en hierachter is een plek waar je makkelijk kunt parkeren.
Camprodon is een typisch bergdorp met kleine straatjes maar met heel wat winkels met gedroogd vlees. Mijn man is een fervent vleeseter. Camprodon is voor hem dan een echt walhalla. Wij kiezen de slager onder de oude brug. De mensen zijn supervriendelijk en de prijzen zijn democratisch. Ik kan jullie alvast vertellen dat het vlees lekker was. Het dorpje is ook de moeite om eens door te wandelen. en de oude brug is een geliefd fotoplekje.


Vic

Hier gaan we overnachten. Er is een camperplek maar wij stonden bij een plaatselijke handelaar van campers. Het staat goed aangegeven. Helaas zijn we vergeten de coördinaten te noteren.

We hebben hier verder niet rondgewandeld omdat de regen ondertussen met bakken naar beneden komt.
Ben je op dinsdag of zaterdag in Vic, vergeet dan zeker niet een bezoekje te brengen aan de markt met zijn rijk aanbod aan verse producten.

Barcelona

Hoe hard het gisteren ook regende, zo stralend schijnt de zon vandaag. Barcelona hebben we al verkend bij een vorig bezoek. De Sagrada hebben we toen enkel van de buiten zijde bekeken. Nu willen we ook eens binnen gaan kijken. We nemen sowieso een dagticket voor het openbaar vervoer.
We beginnen met de Sagrada, daar zijn we tenslotte voor gekomen. Ze hebben hier de totale onlogica om de tickets van de achterkant van de kerk te verkopen en de ingang aan de voorkant te hebben. Je moet hier ook goed uitkijken dat je in de juiste rij staat aan te schuiven. Nu ja, wij hebben in de voormiddag onze tickets om in de namiddag om 16.45 binnen te geraken. We gaan dan maar naar de ramblas en zo verder naar de basiliek. Er is een mis gaande, je mag dus niet alles bezoeken. De kerk is wel heel mooi verlicht. We wandelen verder nog wat rond in de Barri Gotic, het oude gedeelte. De tijd vliegt alleszins om.


We zijn iets te vroeg terug aan de Sagrada en rusten een beetje in het park tegenover de kerk. Van hieruit heb je trouwens een prachtig zicht op de kerk. Rond half vijf gaan we in de rij staan om binnen te mogen. Dit gaat vlot.
Binnen is het echt wondermooi.  Als er elfjes zouden leven, zou hier hun thuis zijn.
Misschien komt het ook door het late uur en de lage zon maar de glasramen zijn magnifiek verlicht. De kerk is gevuld met alle kleuren. Je waant je in een surrealistisch bos, een sprookjeswereld.




Er is ontzettend veel meer te zien in Barcelona en het loont zeker hier een paar dagen te blijven. Wij houden het maar op één dag omdat we het al uitgebreid bezocht hebben.
Mocht je op de Ramblas zijn, kan je altijd iets gaan eten in de oude markt. Hier hangt toch een heel aparte sfeer.

Weetje: je kunt je tickets ook online boeken. Dat voorkomt alleszins al de lange wachttijden om een ticket te bemachtigen : http://www.sagradafamilia.org/en/tickets/

Overnachten doen we op de P&R parking. De wifi hebben we niet gevonden. De WC's laten we links liggen. De douches zijn proper maar er zijn geen deuren. Als iemand de buitendeur laat openstaan, sta je je dus voor half Barcelona te wassen. Hier bedanken we dan ook maar voor. Maar de parking is bewaakt, de dame aan de ingang is super vriendelijk en de tram stopt voor de deur. Daar doen we het voor.
Park&Ride P Forum Ronda del Litoral
n41.41566  e2.22352

Van Barcelona naar Valencia

We rijden van Barcelona naar Sitges Dit is een hele mooie route tegen de rotsen langs de zee met hier en daar plekjes om even te genieten. Zeker een aanrader!

Via El Vendrell rijden we terug het binnenland in richting Valls. De weg is vernieuwd, stukken stonden zelfs nog niet op onze GPS. Dat betekent dat je hier zeer vlot kunt rijden.

Monastirio Santes Creus

Op de weg naar Valls staat het monastirio goed aangegeven. We vervolgen deze smallere weg in een mooie omgeving. Na een paar kilometers zien we het klooster liggen temidden van wijngaarden en olijfbomen. Je rijdt het brugje over en slaat nog niet af in het dorpje maar vervolgt je weg. Hier is een parking naast het klooster waar je met je camper zeker geen problemen hebt om te parkeren of te draaien.
Wandel langs het klooster het kleine stukje naar onder. Je kan haast niet missen.
Het gotische klooster is 12e eeuws en niet meer in gebruik. Hou er rekening mee dat het op maandag gesloten is.
Het is een mooi sober klooster waar je goed kunt rondwandelen en genieten van de stilte.



Montblanc

Montblanc is een klein ommuurd stadje. Net voordat je Montblanc in rijdt, is er een mobilhomeparking. Maar als je hier niet wilt overnachten, raden we je aan om het stadje uit te rijden. Aan de rand van het stadje is er een grote gratis parking. Van hieruit is het centrum echt op loopafstand.
De stadsmuur is haast volledig intact en geeft dit stadje zijn bijzondere charme. Je ziet ook overal afbeeldingen van St Joris en de draak. Volgens de plaatselijke legende zou hier aan deze stadsmuren de draak verslagen zijn door St Joris. Elk jaar wordt dit geweldig gevierd met het nodige spektakel. De kleine straatjes nodigen uit om te ontdekken en om iedere hoek vind je wel weer een reden om je fotocamera uit te halen.




In Montblanc staat de camperplek nogal vol. Wij vinden een plekje in Barbera de la Conca. Dit is een mooi slaperig dorpje op de top van een heuvel. Je kan hier gratis staan aan een coöperatieve. We hebben ons gewoon even aangemeld (en natuurlijk een flesje wijn gekocht).
Carrer Comerç 40
N41.41030  e1.22749



Monestir de Poblet

Weeral een pareltje. Vanuit Montblanc vervolgen we onze weg richting Lleido. Al snel staat het klooster aangegeven.  Midden tussen het groen en de bergen ligt dit prachtige klooster. Er is een grote parking tegenover de ingang

Blijkbaar kan je hier op de parking van het klooster ook overnachten. Wij hebben hier geen vermelding van maar we zien hier enkele mobilehomes staan.

Dit klooster is werelderfgoedlijst. Het is 12e eeuws, in een fantastische staat en uitzonderlijk goed onderhouden. Hier zouden trouwens ook de beste wijnen van de streek gemaakt worden. Om dat te beoordelen, laten we aan de kenners over.
Dit klooster is nog wel in gebruik. Je ziet hier dan ook nog altijd monniken aan het werk in een heerlijke rustgevende omgeving. De kerk is van een verbluffende sobere schoonheid en overal nodigen mooie hoekjes uit om te verkennen of verpozen. Een zalige plek vol rust op een boogscheut van de overdrukke Costa.
In het winkeltje van het klooster kan je natuurlijk hun wijn kopen maar ook mooie keramiek en andere spulletjes. Wij hebben honing mee gebracht. Heel lekker en heel democratische prijzen.


Van het klooster tot Les Borges

Dit is een stukje haast ongerepte natuur. Je rijdt midden tussen de bossen en over bergen. Iedere bocht brengt weer een andere verrassing. Op de toppen van de bergen staat het vol met wilde tijm en dit zorgt natuurlijk voor heerlijke geuren. Als je, zoals wij, in het voorjaar gaat, word je aangenaam verrast door de rijkdom aan kleuren en de verscheidenheid aan bloeiende bloemen en planten. De weg is smal maar we zijn nergens noemenswaardige problemen tegengekomen. Tegenliggend verkeer is vrij sporadisch.
Prades is een aangename verpozing in al dit groen. Net voor je het dorp inrijdt, heb je een parking. In het dorp is er weinig plek om een camper fatsoenlijk te parkeren. Het dorpje is klein maar als je onder de poort doorwandelt, kom je op een licht en gezellig plein uit.  Hier kan je ook brood inslaan bij de plaatselijke bakker.


 



Net voor Reus nemen we de weg naar Falset. De natuur is hier veel opener. De grond is merendeels bewerkt. We komen veel olijfbomen tegen. De weg is terug breder. Zeker mooi maar anders. Via Gandesa rijden we verder tot we de afslag naar Morella zien.

We rijden hier haast over de toppen van de bergen. Al snel zien we grote werken. Ook hier wordt de weg verbreed. Dit is toch een serieus litteken in het landschap. Maar het zorgt natuurlijk ook dat wij in de toekomst op een aangename manier van de natuur kunnen genieten.

Aan de voet van Morella gaan wij een mobilhomeparking op. Van op de parking torent Morella boven ons uit. Dit is trouwens een heel mooi plekje.

Morella

Je hebt stadjes boven op een berg en je hebt stadjes op een berg waarboven ook nog een imposant kasteel uittorent. Als je daarbij ook nog een haast ondringbare muur bijzet, dan heb je Morella. Vanop de camperplek kan je zonder problemen met de mobilhome naar boven rijden en aan de stadspoort parkeren. Morella zelf is een kluwen van straatjes en oneindig veel trappen. Natuurlijk is het steil omhoog. We wandelen hier overal rond, genieten zelfs van de kleine tuin van de dichter en belanden op de Carrer Blasco de Alagon. De promenade is haast volledig overdekt. De huizen erboven rusten op massieve balken die krom staan van de ouderdom. Hier mag je je fantasie niet te hard laten werken, zeker niet als je ziet dat sommige pilasters scheuren vertonen. Onder deze promenades vind je talrijke restaurantjes, cafeetjes, bakkers en slagers. Ons is het niet gelukt om hier niets te kopen.



Camperplek N232 Vinaro - Vitoria
N40.62408  w0.09140
De camperplek is gelegen aan de voet van het dorp aan de andere kant van de grote weg. Je ligt ver genoeg van de grote weg af om er hinder van te hebben. Een hele mooie plek.
 
Van Morella tot Peniscola is weer een mooie route met veel groen en nog meer olijfgaarden.

Peniscola

Het toppunt van toerisme die toch nog een zekere charme uitstraalt. Je bent dus terug aan zee. De oude stad staat hoog op een steile rots - alhoewel - hoog is erg relatief hier als je ziet dat er op het vasteland hogere hotelketens staan. Boven op die rots staat - hoe kan het ook anders - een kasteel. Dit zou nog door kruisvaarders gebouwd zijn en zal zeker voor menige jongen tot de verbeelding spreken. Er is een stevige muur en binnen deze muur staan ook witte huizen die het geheel een lieflijk aanzicht geven, zeker als je daarrond ook nog de mooie blauwe Middellandse Zee voegt. De straatjes binnen de muren zijn uitnodigend maar ook behoorlijk steil. De talrijke souvenirwinkeltjes moet je erbij nemen. Ondanks deze winkeltjes blijft het stadje toch zijn charme houden.
Buiten de muren aan de voet van het oude stadje, is er een lange boulevard waar je goed kunt fietsen of wandelen. En ook heb je een haast eindeloos zandstrand. De nodige cafeetjes, winkeltjes en restaurantjes kunnen natuurlijk niet ontbreken.



Camping Vizmar is in de zomer een camping en voor de rest een camperplek. Voor ons blijft het eigenlijk gewoon een camping. Je ligt op ongeveer 300m van het strand. Voor de camping begint direct een enorm fietspad.
 



 

Weetje: als je op de boulevard bent, neem dan ook eens een weg tot achter de hotelketens en winkeltjes. Hier ligt een moeras met een mooi wandel/fietspad.
 

Valencia

Het is een drukke weg naar Valencia. Wat ons opvalt is dat er heel wat zwaar verkeer op deze weg zit. Als we met momenten de autoweg zien, zijn daar heel wat minder vrachtwagens. Ik dacht toch dat het de bedoeling was om de gewone wegen te ontlasten. Zo zie je maar dat betalende autowegen toch een andere uitwerking hebben. Nu ja, wij nemen hem ook niet. Onderweg zien we wel heel veel appelsienenplantages.

Ongeveer buiten Valencia 6 à 7 km nemen we een camperplek.
Area Parking-Car La Marina
Coördinaten n39°23'11''   w0°19'55''
De plek ligt in El Saler, aan de zuidkant van Valencia. Er zijn primitieve douchemogelijkheden. Als je wifi wilt, ga dan niet te ver van de receptie staan.
 
Vanuit onze camperplek nemen we bus 25 naar Valencia. Eens uit de bus staan we een beetje verloren te kijken. We proberen eerst een toerist info te vinden zodat we minstens een plannetje hebben. Nu ja, we hebben dat plannetje en hebben gelijk aan een kiosk nog een plannetje gekocht. Makkelijk zal het niet worden.  De toerist info was bepaald ook geen grote hulp. Valencia is één groot doolhof aan straatjes. We gooien ons er dan maar op goed geluk in en zien wel waar we uit komen. We zien alleszins de centrale markt. Maar die is vandaag gesloten. Daar komen we morgen voor terug. Met de kerk hebben we meer geluk. Je hebt een betalend gedeelte en een niet betalend. Wij nemen het niet betalend. We wandelen hier wat rond. Mooi, maar zeker niet het mooiste wat we al gezien hebben. We dwalen nog wat rond tot we moe zijn en zoeken de bus terug op. Het is ondertussen trouwens al avond.
 
Blijkbaar gaat het de tweede dag makkelijker. Als eerste gaan we naar de mercato Colon. Deze oude markt is niet heel groot maar wel heel mooi. Ze wordt nu niet meer echt als groentemarkt gebruikt. Je kunt er nu allerlei leuke hebbedingetjes vinden en als je dorst hebt, kan je iets drinken.


 
 
Weetje: in de kelderverdieping vind je uitermate propere toiletten en ook nog gratis.
 
Van hieruit wandelen we naar de mercato Central. Dit doen we niet door rechtstreeks terug naar de hoofdstraat te wandelen maar  via een evenwijdige weg de hoofdstraat volgen tot aan de arena en het station. Onderweg kom je allerhande mooie stoffenwinkels tegen waar nog traditionele kleding gemaakt wordt.  Ook vind je hier nog echte winkels waar je alle mogelijke assecoires vindt om zelf gemaakte kleding te verfraaien.


Aan de mercato Central is het een drukte van jewelste, zowel binnen als buiten het gebouw. Deze markt is veel groter en wordt wel degelijk als markt gebruikt. Het is een prachtig gebouw. Nochtans vergeten we af en toe naar het gebouw te kijken om al dat lekkers te bewonderen, te proeven en te kopen. Het fruit ziet er heerlijk uit, de groenten alsof ze pas geplukt zijn. Overal hangen grote gedroogde hammen te wachten om gekocht te worden. Een zijhoek van het gebouw doet dienst als vismarkt.
In de markthal zijn er minder mogelijkheden om iets te eten. Wil je aan een tafeltje zitten, moet je gewoon even tot buiten lopen. Keus te over.


 
 
Weetje: ook hier kan je in de kelderverdieping een zeer propere toilet vinden. Hij werkt met 50ct stukken.
 
Verder dwalen we door de stad. We hebben nog altijd onze landkaart nodig. Geen enkele weg is blijkbaar recht waardoor je volledig je richtinggevoel kwijt speelt.
We bewonderen de zijdebeurs. Kijk ook eens aan de achterzijde van deze beurs (hier is ook de ingang), hier heb je nog een leuke oude gereedschapswinkel die nog uit grootvaders tijd stamt.
 
We komen uit op het placa de la virgin.  Dit zou één van de mooiste pleinen van Valencia zijn. Het is mooi en zeer levendig. Wandel hier ook eens de rijkelijk versierde kerk in en bewonder het beeld. Hier worden heel wat goede eigenschappen aan toegeschreven.
 
 
Kris kras wandelen we nu richting de poort van Serranos. Onderweg komen we nog verschillende oude mooie gebouwen tegen. De poort zelf kan je ook verkennen. Het jongere volkje vindt dit geweldig. Van op de brug heb je een mooi zicht op de poort.
 
 
Onder de brug loopt het gigantische stadspark. Dit is aangelegd in de droge bedding van de rivier. Je kan hier fietsen, lopen, spelen, noem maar op.
 
 
We eten nog ergens. Onze regel is hier gewoon aanschuiven waar veel, liefst plaatselijk, volk zit, dan kan je weinig fout doen.
 
 
Ook de kust is hier de moeite. Er ligt een prachtig fietspad. Het strand en fietspad zijn op loopafstand van de camperplek. Dit is eigenlijk haast gewoon de weg oversteken.  Dit is ook een natuurpark. Een prachtig stukje natuur met mooie stranden en een kleurrijke zee met op de achtergrond giga containerschepen en de contouren van de haven. Het is toch een apart gezicht.
 
 
Wat zeker niet gemist mag worden, is het moderne stuk. Met de bus ben je er al langs door gekomen. Dit zijn zulke prachtige gebouwen, dat is zeker een bezoekje waard. Wij gaan er naartoe om foto's te nemen.  In verschillende gebouwen zijn musea gevestigd die je kunt bezoeken en in het laatste complex kan je naar de vissen kijken met het grootste aquarium van Europa. Je hebt hier een mooi modern gedeelte naast één van de oudste steden van de Spaanse kust. Het heeft toch wel iets.
 



Een rondje Madrid

 
Rond Madrid zouden een paar mooie steden en plekken zijn die we graag willen verkennen. Cervantes Don Quichotte spreekt ons ook wel aan.
 

Cuenza

We nemen de vierbaansweg richting Madrid. Net achter het grote stuwmeer (kijk eens hoe laag het water staat) nemen we de weg naar Cuenza. Deze weg staat groen gemarkeerd.
We passeren gigantische wijngaarden, die worden afgewisseld door grote bossen en dan overgaan in een enorm landbouwgebied.
Cuenza is een drukke, levendige stad maar zeker geen mooie stad. Je komt hier voor het oude gedeelte dat hoog boven op de rotsen staat. De huizen op de rand trotseren hier als het ware de zwaartekracht.
 
De mobilhomeparking is niet officieel maar wel heel mooi. Je staat aan de oever van het water. Iets verder is er zelfs een watervalletje. Stap als het donker is, zeker eens uit je camper. De bossen en rotsen zijn heel mooi verlicht. Dit is toch een aangename verrassing.
Play Municipal
Coördinaten n40.08535  w2.12887

Vanaf de camperplek kan je te voet naar boven. Er is een speciale weg. Je loopt iets terug tot het eerste brugje en volgt het pad 1,3km naar boven. Pas op, dit is een steile klim. Eens boven kan je het dorp verder verkennen. Kijk zeker uit naar de voetgangersbrug die de kloof overspant.
Met een beetje geluk vind je in het nieuwe dorp, aan de voet van het oude dorp een parkingplekje. Van hieruit kan je dan te voet verder. Dit is ook omhoog maar minder steil.
 

Aranjuez

In Aranjuez gaan we de camping op. De bedoeling is om van hieruit de trein naar Madrid te nemen. Maar plannen zijn er natuurlijk om af en toe te veranderen. De regen komt met bakken naar beneden. Op de camping zijn werken bezig. Die zorgen er, samen met de regen voor, dat de helft van de camping onder water staat. We vinden gelukkig nog een plekje. Je zou, als je door het park gaat, op 3.5km van het station afzitten. Helaas mag je met de fiets niet door het park rijden. Ze raden ook ten stelligste af om de fiets aan het station neer te zetten. Volgens de uitbaters zou hij gegarandeerd gestolen worden. Zij raden aan een taxi te nemen. Dat was niet helemaal de bedoeling.
Het park zou zeker de moeite zijn om te wandelen. Wij hebben alleen maar stukken gezien vanaf de weg.  Het water blijft immers met bakken naar beneden komen. Het kasteel ligt zowat midden in het dorp. De voetpaden rond het kasteel vonden wij nogal ongelijk en dus moeilijk begaanbaar. Toch zorgt het kasteel voor een koninklijke sfeer in dit stadje. Ook denk ik dat er met mooier weer toch wel wat mogelijkheden zijn om mooie fietstochten te maken.

http://www.campingaranjuez.com/

Toledo en omgeving

 De rit van Aranjuez tot Toledo is niet echt spectaculair te noemen. Hij gaat wel lekker vooruit.
In Toledo zou een gratis mobilhomeparking zijn. We zetten de GPS coördinaten in. Lekker makkelijk. Aan de parking worden we door een wachter tegen gehouden. De parking staat afgeladen vol. Dit is dus duidelijk een mix-parking. Hij raadt ons aan een stuk verder te gaan staan en rond 4 terug te komen. Van af die plek heb je wel een prachtig zicht op Toledo maar dit is toch wel een heel eind om te voet te gaan. Daar bedanken we voor. We hebben ook niet zoveel zin om hier een halve dag te staan. Door de overvloedige regen is het ook hier erg modderig.

We gaan dus een tochtje buiten Toledo maken en het land van Cervantes te verkennen. We rijden via de 401 over Polan Las Ventas, zo verder naar het zuiden om af te slaan  naar Los Ybenes. Weidse uitzichten, heel veel bloeiende bloemen (ondanks de neervallende regen) waaronder vlinderlavendel die zorgen voor kleurrijke schakeringen in het landschap. Naargelang we Los Ybenes naderen zien we meer en meer olijfgaarden.



Van uit Los Ybenes rijden we terug naar Toledo.

We nemen niet de camperplek wegens te druk en toch niet helemaal ons ding met dit regenweer maar rijden verder naar de camping El Greco. Als je in een drukkere tijd komt, toch misschien even reserveren. Na ons bleek de camping volzet te zijn.
Buiten aan de camping stopt de bus. Deze rijd je tot zowat midden in het centrum van Toledo. Dat vonden wij wel een bijzondere plus. Als we dan toch moeten muggenziften: de inrit van de camping is vrij lang en loopt op naar de weg. Maar als je dit niet kunt, zul je in Toledo heel wat problemen ondervinden in de steile straatjes. Het sanitair is misschien wat verouderd. De camping is prima verzorgd, goede bediening. Je kan broodjes bestellen. Er is ook een wasmachine en droogkast aanwezig. Je krijgt zeep als je munten koopt.

http://www.campingelgreco.es/

Vooraleer Toledo te bezoeken willen we ons verder verdiepen in Cervantes en zijn Don Quichotte. We rijden naar Consuegra.
Eerst houden we halt in Orgaz. Dit is een slaperig dorpje met in het midden een fort of kasteel. We laten aan jullie de beslissing hoe je het wilt noemen. We zijn er helemaal rond gelopen (het is niet zo erg groot) en het heeft maar één ingang. Het is ook leuk om gewoon wat door de kleine straatjes van het dorpje te lopen. Geen omweg waard maar als je er toch door komt, gewoon leuk om te stoppen.

De windmolens en het kasteel van Consuegra zie je al van ver liggen. Er geraken met de camper is blijkbaar een ander paar mouwen. Wegwijzers durven al eens ontbreken en je hebt extra ogen nodig om de drukte de baas te kunnen en de vluchtheuvels tijdig te zien. Maar we zijn er geraakt. Enfin, bijna. Eerst kom je aan een cafeetje. Heel toeristisch met een kleine parking. Iets verder is er nog een parking. Vanaf daar mogen campers niet verder, bussen enkel met een speciale vergunning. Auto's mogen tot boven rijden. Vanaf de parking is het ongeveer 1.5km flink omhoog langs de weg. Je kunt natuurlijk autostop doen. Ons is het gelukt. Eens boven heb je een spectaculair uitzicht over de streek en over het kasteel en de 12 windmolens.  Zeker de moeite om eens gezien te hebben.



 
Via allerhande kleine wegjes en af en toe op goed geluk rijden we terug naar Toledo. De bermen staan vol met bloeiende bloemen en we zien hele velden met klaprozen. Het wil zelfs droog blijven en dan ziet alles er toch wel wat beter uit.

Als we Toledo bezoeken, nemen we geen risico. We doen onze regenjas aan. Aan de laatste halte stappen we uit. We hebben in Toledo niet echt iets op ons programma staan. Pas op, er zijn meer dan genoeg dingen te doen maar wij willen gewoon wat rondkuieren. Als je uit de bus stapt en de weg een beetje naar onder volgt, kom je op een pleintje. Hier is een toerist info waar je een plannetje kunt vragen en eventueel wat uitleg. Na de kalmte van de afgelopen dagen, valt het ons op hoeveel toeristen er in Toledo rondlopen. Toeristen betekent natuurlijk ook een hoop toeristenwinkels met de nodige troep. Dat moet je er nu eenmaal bijnemen. In het merendeel van de winkels verkopen ze trouwens messen en zwaarden. Nu hebben wij ons toch wel zitten afvragen wie die zwaarden kopen! Wij hebben in ieder geval niemand zien rondwandelen met een zwaard of met een pak waar een zwaard zou kunnen inzitten.
Natuurlijk wandelen we de kathedraal binnen. Deze is meer dan rijkelijk versierd. Je kan ook de volledige kathedraal mits betaling bezoeken. Wij hadden er hier niet zoveel zin in. We waren maar wat blij dat het niet regende en wilden daar een beetje van profiteren.
Dan hebben we nog door het Joodse kwartier gewandeld. Is het jullie trouwens al opgevallen hoe rustig het op de grote Spaanse wegen is buiten de steden of dorpen! Als je die auto's zoekt, zul je die zeker in Toledo tegenkomen. Zoveel te smaller de wegen, zoveel te meer auto's lijkt het wel. Je moet telkens verschuilen in een portiek om alweer een auto door te laten. Erg vervelend als je met een rolstoel bent.  De wegjes zijn trouwens ook erg steil. En wat je naar onder gaat, moet je natuurlijk ook weer op. Toledo is zeker en vast een bezoek waard. Voor ons is het mooiste zicht op Toledo toch de buitenkant maar dat is natuurlijk smaak.
Als het opnieuw begint te hozen (dit is niet meer normaal) gaan we maar terug richting camping.



 
Weetje: op verschillende plaatsen zal je wel al het één of andere koekje hebben mogen proeven. Je zult zeker de lekkere smaak weten te waarderen. Waar we misschien meer moeite mee hebben, is dat het zo droge koekjes zijn. je hebt een half uur nodig om terug wat speeksel in je mond te krijgen.
 

Madrid

Onze planning was om maar één dag te blijven maar deze vakantie is er nog niet zoveel volgens planning verlopen. We blijven dus een paar dagen op camping Osuna. Niet dat de camping zo goed is maar op ongeveer 10min stappen ligt de metro en dat is wel handig om de stad te bezoeken. Een min puntje is wel dat de stoep onder de bruggen door in slechte staat is. Als je niet goed ter been bent, is dit zeer hinderlijk. Het sanitair is proper en de douches zijn goed. Wifi is er in het kleine lokaaltje (gratis) naast de receptie. De bediening op de camping is net niet onbeleefd. De camping zelf moet heel dringend gerenoveerd. De plaatsen zijn klein en ongelijk en de takken van de bomen hangen laag. Je zult moeten wringen om netjes te staan.
Coördinaten: n40°27'13''   w3°36'12''
 
 
 
Om Madrid te bezoeken nemen we een 10-beurten kaart. Deze kan je in het metrostation kopen. Wij kopen voor ons twee samen dus 1 10-beurten kaart.
 
Weetje: op de metro krijgen ouderen, gehandicapten, moeders met kinderen en kleine kinderen voorrang om te zitten. Deze regel wordt niet altijd opgevolgd. Ik had een klein accidentje gehad en had een stok bij. Er werd telkens voor mij opgestaan. Ben je slecht ter been, neem dan even je stok mee. Dan moet je op de drukke metro tenminste al niet staan.
 
We starten in Puerta Del Sol, direct zowat één van de drukste pleinen van Madrid. Hier zie je alleszins heel wat straatartiesten.  Op goed geluk schieten we een straat in op zoek naar een I.
We komen aan metro halte Callao uit en van hieruit vervolgen we de weg naar links. Hier zien we zowat alle grote ketens in de meest mooie statige gebouwen. We krijgen beetje een Weens gevoel maar dan met een Spaanse inslag. Aan het volgende plein zou een I zijn maar die is gesloten, er is een Cortes Ingles. We wippen hier eens binnen maar op deze toerist info word je niet direct wijzer.

Dan wandelen we verder naar het Plaza Mayor en dit is een echt moetertje en wel om twee redenen. Als de andere mensen op de toerist info zo goed op de hoogte zijn als het dametje dat wij hadden, dan is dat gewoon een verrijking.
En een tweede goede reden is omdat dit plein een echt pareltje is. Onder de arkades vind je nog prachtige ouderwetse winkeltjes die haast onaangetast door de tijd zijn gekomen. Je kan hier ook zalig in het zonnetje zitten en genieten van een drankje op één van de vele terrasjes.
 
Net buiten het plein heb je misschien wel één van de meest authentieke winkeltjes van heel Madrid. Hier zit een winkel die nog de enige echte espadrilles maakt. Natuurlijk is dit een toeristsche trekpleister bij uitstek geworden. Je moet aanschuiven om het winkeltje binnen te geraken. Het grote minpuntje is misschien dat de verkopers zo afgestompt zijn door de dagelijkse stroom toeristen die hier iets komen kopen.

Ook de omgeving van dit plein is bijzonder leuk. Gezellige kleine straatjes met allerhande winkeltjes en eetgelegenheden. Je vindt hier ook nog een oud, prachtig marktgebouw. Hier is echter geen markt meer maar eerder een verfijnde markt met uitgelezen mogelijkheden om lekkere hapjes en drankjes te nuttigen. Onnodig te vertellen dat het hier altijd overvol is, zowel door de dag als 's avonds.
 
Het koninklijk paleis bezoeken we alleen van buiten. Het is hier, in verhouding met het centrum, vrij rustig. We hebben hier heel op ons gemak rond gekuierd, ook eens een kijkje in de kathedraal gaan nemen en terug naar de andere kant. Hier, tegenover de tuin, zijn we een hapje gaan eten in een vrij eenvoudige tentje. En het was meer dan lekker voor een zeer democratische prijs. Als we buiten komen, zien we dat er een aflossing van de wacht is. Het is vandaag een speciale dag en daarom ook aflossing van de wacht. Het blijft toch altijd leuk om te zien.


Het fijne aan Madrid is misschien dat het, ondanks een grootstad te zijn, een heel bestapbaar centrum heeft. Alles is redelijk binnen loopafstand. Dat is hier dus toch wel het voornaamste dat je kunt doen, gewoon rondwandelen en zien waarheen het je brengt.  Je passeert wel altijd ergens een bekend monasterio, een leuk terrasje of een te gekke winkel.
Ook 's avonds moet je zeker eens Madrid intrekken. Wij stonden te kijken van de gigantische drukte. Het is net alsof iedereen zijn appartementje ontvlucht en hier in het centrum wil rondkuieren. Het is dan ook een getater van jewelste.

We hebben ook de metro genomen naar het de Las Ventras arena. Deze arena voor stierenvechten is nog uitermate actief. Hier zouden maar liefst 22.500 mensen inkunnen. Gigantisch dus. Het hele gebouw heeft een moorse stijl.  In Madrid zijn momenteel de San Isidro-feesten. Er zijn nu iedere dag stierenvechten. Hier bedanken we voor. Maar we zijn wel onder de indruk van het immense bouwwerk.


De musea laten we ook voor wat het is. Het is eindelijk eens mooi weer. Als je trouwens het Prado wilt bezoeken, kan je hier best een hele dag voor uittrekken gezien de grote van het museum.
Wij kiezen wel voor een avondbezoek aan het Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia. We willen Guernica zien. Dit is een meesterwerk van Pablo Picasso dat hij heeft geschilderd als reactie op het bombarderen van de Duitsers op Guernika-Lumo, een Baskisch bolwerk. Haast alle inwoners zijn hierbij omgekomen. Dit bombardement was trouwens met medeweten van Franco. Je begrijpt dat dit doek altijd wel gevoelig gelegen heeft. Het doek is gigantisch en zonder meer meesterlijk. Toch valt het koud op ons. Het is in zwart, wit en grijstinten geschilderd en komt dus heel beklemmend over. Dit was natuurlijk de bedoeling maar toch, we kijken en we haasten ons snel weer het zonnetje in.
 
 
Weetje: op bepaalde tijden is het gratis entree in Reina Sofia. Als wij er waren, waren dit avondbezoeken. Zeker de moeite als je gewoon bepaalde dingen wilt zien en niet de hele collectie wilt ontleden. Bijgevoegd is de website maar je kunt dit ook altijd navragen bij de toeristinfo.

 
feest van San Isidro
Wie omstreeks 15 mei in Madrid is, kan niet ontkomen aan het feestgewoel. San Isidro is de patroonheilige van de stad en dat wordt op alle mogelijke manieren gevierd.



 

Route 502 in de Sierra de Gredos

We hebben even genoeg kerken en mensen gezien en willen terug wat groen. We nemen de weg naar Talavera de la Reina. Dit is een 4-baans weg en gaat dus goed vooruit. Hier zien we weer heel wat ooievaars fourageren.
Vanaf hier rijden we via de 502 naar Avila om de Sierra de Gredo's te verkennen.

 
 
 En vanaf hier mag ik de hele 502 in het groen vermelden. Wat een prachtig stukje weg. Als je in de buurt bent, MOET je dit zeker eens doen. Het eerste stuk geniet je van verre uitzichten en uitgebreidde gebieden.  Regelmatig zie je een ooievaarsfamilie op hun nest. De weg is met momenten kaarsrecht maar wel heuvelachtig. Het zijn haast beelden die je ziet op die typischa Amerikaanse vergezichten. We zien eindeloos grasland met heel veel bloemen in alle mogelijke kleuren.
In Ramacastanas (je zult maar te diep in het glas gekeken hebben en de naam van je dorp moeten zeggen) gaan we even van de 502 af.  We volgen Arenas de San Pedro. De weg klimt flink en er volgt wat bochtenwerk. Als we haast in het dorp zijn, volgen we terug Avila. Net voor je het dorp verlaat, zie je een wegwijzer naar links naar Monasterio de San Pedro. Als je een weg te vroeg neemt (zoals wij), ga aan de T dan naar rechts en vervolgens naar links. Op de laatste T zie je trouwens een kleine parking. Voor diegenend die willen, kunnen van hier uit een wandeling maken naar de monasterio. Het is ongeveer nog 3km. De weg is geasfalteerd en licht glooiend. Het is er heerlijk rustig en ongelofelijk groen. Op het einde word je beloond door de mooie, vrij sobere monasterio. Van hieruit zijn trouwens nog verschillende wandelmogelijkheden.



 
 
Je rijdt de weg nu even terug tot aan de weg richting Avila. In Mombeltran kom je opnieuw op de 502 uit. Dit is ook weer één van die rustige dorpjes waar het aangenaam is om doorheen te wandelen. Er is trouwens ook een kasteel.
 
Nu begint het echte klimwerk pas echt. We genieten van de prachtige uitzichten en worden af en toe vergezeld van gieren en arenden. Gewoon prachtig. Gelukkig zijn er voldoende parkings om van al dat moois te genieten. Zo veel te hoger je bent, zoveel te meer kans je hebt op de berggeiten te spotten. Wij hebben ze alvast meer dan 1x gezien.
Op de Puerto del Pico (1352m) is er een parking en natuurlijk stoppen we. Van hieruit heb je een prachtig zicht op de geweldige oude Romeinse weg die nog veel als wandelroute gebruikt wordt. Wil je op je gemak genieten van al dat moois, dan kan dat ook vanop het terras van het restaurant onder het genot van een drankje of gewoon zittend op het muurtje van de parking. Ook hier hebben we trouwens berggeiten gespot.
 
Het blijft nog stijgen en we zitten op een zeker moment op een top boven de 1500m. Deze plek is echter niet zo uitgebouwd als de vorige.
 
Het zal zeker niet verbazen dat dit gebied een wandelgebied is bij uitstek. De hoogste berg is hier trouwens >2500m.




 
De laatste km's tot Avila zijn wat saaier maar we krijgen in de plaats een mooi zicht op de prachtige muur van de stad.
 

Avila

In Avila is een mobilhomeparking. We hebben de coördinaten ingegeven en gaan direct op zoek. Dit is een mix-parking maar wel vrij rustig. Van op de parking heb je een mooi zicht op de stadsmuren. Voor de rest is het een gewone parking waar je niets meer van moet verwachten.
 
Avila zou het hoogst gelegen stadje van Spanje zijn (+1300m). Van op de parking zie je de trappen naar de stadspoort liggen. We wandelen gezapig omhoog tot aan de trappen en doen dan ongeveer 120 treden. Niet getreurd, er is een goed trapleuning en mocht je zonder adem komen te zitten, is dat eigenlijk geen enkel probleem. Dit is een geweldig excuus op de stadsmuur "in stilte" te bewonderen.
Aan de poort aangekomen, heb je een mooi overzicht over een deel van de muur en over de omgeving.
Binnen gekomen heb je in het gebouwtje voor je (in de kelder) een mooie kleine tentoonstelling over de muur, de problemen met water om hem intact the houden en alles wat ze zoal gevonden hebben. Je hoeft geen Spaans te verstaan. De beelden spreken voor zich.
We wandelen richting kathedraal en dat is nog steeds een gezapig berg op. Een min puntje hier is dat de stoepen erg smal zijn en niet altijd in al te goede staat.
Hou zeker even halt op het mooie plein Roza del Mercado Chico.





We wandelen verder door naar boven tot aan de kathedraal. Hier staan we ook direct aan het hoogste punt. De kathedraal vormt zelfs een deel van de muur. Aan de kathedraal, net buiten de stadsmuur, heb je de toerist info. Hier kan je tickets krijgen om over de hele muur te wandelen, iets meer dan 3 km.





Parking del Palacio de Congresso
n40.66084   w4.70464
Dit is een mix parking met een ruimte voor campers. De plaats is gratis maar er zijn geen voorzieningen. Vanop de parking heb je een mooi zicht op Avila. Kijk zeker ook eens bij avond naar de mooie verlichting.

 

Route 505 door de Sierra Malagon

Van Avila willen we naar El Escorial via de 505. In niets is deze route eigenlijk te vergelijken met de 502. Het gaat goed omhoog en daar blijf je - mits wat stijgen en dalen - een beetje hangen. Je hebt adembenemende uitzichten naar alle kanten. Je komt ogen te kort. Berggeiten hebben we hier echter niet gezien, maar wel heel grote weiden met ontzettend veel koeien. Als je dan begint te dalen, krijg je een overweldigend zicht op El Escorial. Misschien jammer dat je hier niet echt kunt stoppen (we hebben dus geen foto). Iets verder is een grote parking. Wij dachten dat dit een zicht op El Escorial bood maar dit schijnt een geliefde wandelplek te zijn voor hele gezinnen.


 

El Escorial

Soms kan het ook wel eens tegenzitten. Zo dus ook in El Escorial. Mits een beetje zoeken, vinden we het gigantische klooster. Niet te geloven dat je dit, eens onder, totaal uit het oog verliest. We hebben enkele rondjes gereden maar helaas hebben we nergens een plekje kunnen vinden. Het is een hoogdag en blijkbaar is dit voor de Spanjaarden zelf ook een dag bij uitstek om naar El Escorial te gaan. Pas op, er zijn verschillende parkings maar allen binnen en daar zijn wij te hoog voor. Met pijn in ons hart zijn we verder gereden maar we weten dat we zeker nog eens terug komen. Ondertussen hebben we El Escorial aangeschreven. Ik heb een Spaans berichtje terug gekregen die mij een ander @mail adres gaven en een website. Ik heb geschreven maar nog geen antwoord. Op de website staan geen parkings vermeld.
 
 
We rijden dan verder naar Santa Cruz del Valle de los Calidos. En weer hebben we pech. Het hele domein is afgesloten omdat er de één of andere festiviteit bezig is. Er is niemand te vinden om degelijk uitleg te vragen en we staan bepaald niet als enigen aan de gesloten poort.
 

route 601door de Sierra de la Cuerda

Via Collado Villalba rijden we richting Segovia over de mooie 601. Het eerste stuk zijn er nog veel dorpen en is het ook ontzettend druk.  Gelukkig wordt het rustiger. Er is veel meer groen langs de weg dan de vorige twee groene routes. Door al dat groen zijn er ook minder uitzichten. Opnieuw is het dus volledig anders.  Helaas zijn er weinig parkings te bespeuren. Op de top vinden we een soort skidorp. Je hebt hier op de grote parking achter het dorp een geweldig uitzicht maar voor de rest kan deze plek ons niet echt boeien.
De afdaling is merkelijk steiler en ik ga over in 2e versnelling. Hier vinden we wel een paar leuke parkings.
 
Net voor Segovia gaan we op zoek naar een overnachtingsplek in Palazuelos de Erasma.
n40.92848  w4.05529
Dit is aan de ingang van een voetbalplein wat ook wel de nodige drukte met zich meebrengt. Je kan hier alleszins Lozen. Aan de lozingsplaats zelf sta je vrij schuin. Aan de ingang van het stadium zijn de plekken vrij kort. Alles is netjes proper en je staat aan de rand van het dorp.
 

Segovia

Het zit ons niet echt mee. We hebben Segovia een paar maal doorkruist maar nergens vinden we een plekje. Aan de voet van het stadje vinden we een busparking. Hier is nog meer dan voldoende plek maar omwonenden verwittigen ons dat de politie een paar maal per dag langs komt om boetes te geven aan alles wat geen bus is. Er langs is een gewone parking, alhoewel gewoon is toch wel iets overdreven. Door de overvloedige regen is het één grote plassenplek waar de auto's kris kras door elkaar staan. Hier is geen plekje te vinden. En als er toch al een plekje zou zijn, lijkt mij de kans groot dat je vast gezet wordt. We geven het dus op wat ik toch wel heel jammer vind. We hebben van ver het viaduct gezien en de oude stad en het ziet er wel leuk uit. Ik heb Segovia aangeschreven waar wij campers behoorlijk en veilig kunnen parkeren, eventueel buiten het stad met busvervoer maar ik heb geen antwoord gekregen.


 

Van Segovia via de kust naar de grens

 
 

Een onverwacht stukje groen

Niet iedereen zal het weten te smaken maar wij vonden het wel geweldig leuk. Via Palaeulo de Ersma rijden we naar Turegano. We nemen hiervoor niet de grote weg over Segovia maar volgen kleine wegen. Het is soms smal door de dorpen maar het is ons overal gelukt. Nu is onze GPS ingesteld met de hoogte, breedte en lengte van onze camper. Dat helpt natuurlijk maar geparkeerde auto's op de meest onmogelijke plekken kunnen altijd voor een verrassing zorgen.  De natuur langs deze weg is zeker niet indrukwekkend maar van een rustige schoonheid.  Je komt dorpjes tegen als Pas Penas, Pavia, La Cuesta en noem maar op. Wij hebben ervan genoten.
 

Turegano

Turegano staat in onze boek vermeld als een mobilhomeplek en loosplaats. Ter plekke aangekomen zien we daar echter niets van. Achter de oude molen zou je wel kunnen lozen. De politie zag er alleszins geen graten in dat we aan de oude molen voor een nachtje bleven staan. Het is zeker geen superplek .
n41.15241  w4.00749



Turegano is echt wel een leuk dorp. Er is een mooie open marktplaatsje met aan de zijkant huizen met arkades.  En op de achtergrond zie je dan een mooi kasteel of tenminste wat ervan over blijft. Je kan overal naar toe wandelen. Het is zeker niet spectaculair maar gewoon leuk. Het enige minpuntje is misschien dat er toch wel erg zwaar verkeer door het dorpje dendert ondanks dat het geen hoofdweg is.


 
 
Onze volgende halte is Burgos. De weg ernaar toe is zeker niet spectaculair. Het eerste stuk rijden via de 603.  Een rustige route met grote velden en grote open bossen. Op zo een zijwegje van dat bos is het trouwens goed picknicken. Vanaf Aranda nemen we gewoon de 4-baans.
 

Burgos

Burgos kan ons weer helemaal bekoren. Niet in het minst natuurlijk omdat we vrij soepel parking vinden. Vanaf de mixparking is het een kleine 10 minuutjes wandelen tot aan de stadspoort.
n42.34037  w3.69361
Het is een mixparking, je moet je hier dus niets meer bij voorstellen. Maar 's avonds is het er erg rustig.

De wandeling naar de stadspoort is al de moeite op zich. Je wandelt langs het water, onder de bomen en vrij van auto's. Zalig.
Burgos heeft een heel mooie stadspoort en daarachter de grote gotische kathedraal.  In de kerk mogen geen foto's genomen worden. We kuieren voor de rest gewoon door het stadje. Het is misschien niet het mooiste stadje dat je al bent tegengekomen maar het is wel een gezellig stadje met heel veel groen en veel plaats om te wandelen. Kijk zeker ook eens naar de platanen en de coniferen. Wat een meesterlijk snoeiwerk.
's Avonds gaan we nog eens terug naar de kathedraal kijken maar die is haast niet verlicht. De poort is dan wel heel mooi verlicht. Nu ja, het weer is zalig, het stadje nodigt uit om nog wat rond te lopen, niets houdt ons dus tegen.




 

Route 623 richting Santander

Onmiddellijk na Burgos start de route gemoedelijk. Maar langzaam maar zeker gaat het toch omhoog. Af en toe rijden we over hoogvlaktes met lage bomen, struiken of grassen. De weg wordt dan bochtiger en de omgeving ziet er meer alpiene-achtig uit ondanks dat we maar net boven de 1000m gaan.
Onderweg stuiten we ook nog op een enorm stuwmeer. Het is een prachtige omgeving.
De weg naar onder is behoorlijk pittig. Over 7km een dalings% van 10% en af en toe zelfs 18%. Het gaat dus in een heel lage versnelling naar onder. We rijden door stille dorpjes en muren van groen. We naderen de Atlantische kust en dat zie je aan de vegetatie.



 

Santillana

Een heel leuk dorp waar de tijd een beetje is blijven stilstaan, zo lijkt het. De wegen zijn nog in stenen gelegd (en gaan dus een beetje moeilijk).  Toch is het heel leuk om eens door te wandelen. Op het plein voor het dorp stoppen heel wat touringbussen. Dat zorgt er natuurlijk voor dat je hier ook de nodige toeristenwinkeltjes vindt.
 
Hier overnachten we op de toeristenparking. De parking ligt vlak bij het grote plein, hier zou je ook kunnen overnachten. Om de hoek ligt dan het oude dorp. Op de parking zijn de bomen misschien toe aan een snoeibeurt. Voor campers hangen de takken nogal laag. Oppassen dus.
n43.38845  w4.10803
 

Bilbao

Ik had het kleiner verwacht, zo een beetje als Burgos. Maar het is een heel stuk groter en ook veel drukker. Ik wil hier enkel het guggenheim zien. Mijn tweede misrekening was dat we dachten dat het museum een beetje uit het centrum lag, maar het ligt er haast middenin. Maar wonder boven wonder vinden we parking vlak bij het museum. Ondanks de regen, lopen we er volledig rond en nemen de nodige foto's. Wat een prachtig bouwwerk is dit.


 
 
Weetje: PAS OP VOOR DE TRAM! Je kunt niet zomaar de sporen kruisen ondanks dat hier ruimte voor is. Je hoort de tram haast niet aankomen. We hebben het geprobeerd en gelukkig is het goed gekomen.
 
We rijden verder naar Amorebieta en zo verder naar Lekeito. Ik kan je verzekeren dat zeker het laatste stuk heel erg bochtig is.
 

Lekeito

In Lekeito houden we het voor gezien en gaan de camperparking op. Deze ligt op ongeveer een 500m van het dorpje.
n43.35849  w.50743
De parking staat aan de ingang van het dorp al goed aangegeven.
 
Lekeito ligt aan het water. Er is een leuk haventje en daarnaast een mooi zandstrand. Er zijn een paar winkeltjes, restaurantjes en barretjes. Genoeg om je bezig te houden dus.

Kustweg tot Ondres plage

We volgen de kustweg verder naar Ondarrao, Zumai en Zarautz. De weg is bochtig en smal. Maar je hebt constant een mooi uitzicht over de Atlantische Oceaan. Jammer dat er zo weinig parkings zijn. En als er zijn dan staat er aangegeven dat je de weg niet mag oversteken. Eigenlijk moet je deze weg dus in omgekeerde richting doen.
We rijden zonder problemen rond San Sebastian. Stoppen eens in Saint-Jean de Luz maar vinden deze camperplek maar niks en rijden dan verder naar Ondres Plage.
 
Hier is een camperplek naast de grote parking. Als je op de parking bent, valt ze zelfs niet eens op. Je kan lozen en water nemen. Het strand is op loopafstand en de bakker komt 's morgens voorbij.
n43.57611  w48611
 
In de voormiddag was het nog miezerig maar als we aan het strand staan, is het stralend weer. We blijven hier dus wat hangen.  Het is een prachtig strand met geweldige golven. Een zalige plek om gewoon te niksen.

 

Terug naar huis

We rijden midden door Frankrijk uit. Het weer is weer volledig omgeslagen en de regen komt met bakken naar beneden. Onze bedoeling was om nog een beetje te genieten van het midden van Frankrijk. Maar de aanhoudende regen en de benzinepompen die droog staan, doen ons van gedachte veranderen.
We overnachten iets na Troyes aan de meren en rijden zo verder naar huis.