Reizen: Zuid-Afrika

2011
Wij reizen normaal nooit in groep maar voor Zuid-Afrika maken we een uitzondering. We boeken bij Anders dan Anders. Niet goedkoop maar tot in de puntjes verzorgd. Alles is ook inbegrepen. We krijgen geen onaangename verrassingen.

https://andersdananders.be/reizen/rondreis-zuid-afrika-van-de-oorsprong-tot-de-kaap/reisprogramma

Einde oktober vertrekken we via Zaventem. We zijn met 18. Een kleine groep dus. Iemand van het reisagentschap is ter plaatse om te zorgen dat alles naar wens is. Handig. De vlucht naar Munchen verloopt zonder problemen. Er is een zee aan ruimte. De lange benen van mijn man ondervinden nergens ook maar enige hinder. In Duitsland moeten we, volgens plan, twee uur wachten op onze aansluiting naar Johannesburg. Dit vliegtuig is groter maar met veel minder plek. We zitten als haringen in een ton en Ludo krijgt met moeite zijn benen kwijt. Het is trouwens ook bloedheet in het vliegtuig. Je hebt de neiging om een venster open te zetten maar dat kan natuurlijk niet :-(

maandag

Onze gids voor de volgende 14 dagen staat ons netjes op te wachten. We krijgen een bus van iets meer dan 40 zitplekken. Ruimte zat dus.

Voortrekkersmunument
We rijden direct naar het voortrekkersmonument. In de bus krijgen we al een hele uitleg van onze gids. Hij doet dit in het Afrikaans. Als we iets niet verstaan, legt hij het netjes uit in het Engels. Het is even wennen aan dat sappige taaltje maar het heeft wel iets.
De trekkers hebben dus op deze plek tegen de Zoeloe's gevochten en het was een meedogenloze bloedige strijd. De 64 ossenwagens die toen in een cirkel stonden, staan hier nu gebeeldhouwd in de muur. De rivier heet hier sindsdien de bloedrivier. Dat zegt al wel iets.
We bezoeken het museum en het monument.

Cradle of human kind
We zetten onze route verder naar de Cradle of human kind. De plaatselijke gids heet ons welkom met "Welcome Home". Hier zou de oudste menselijke schedel gevonden zijn. Er zijn trouwens nog steeds opgravingen bezig.
Het museum is heel ludiek opgesteld. Ik zou de reis er niet speciaal voor maken maar als je in de omgeving bent, is het zeker de moeite van het bezoeken waard.

Ons hotel bevind zich hier aan de Cradle.

Eerste dieren gezien: struisvogel - zebra - sabelantilope

Dinsdag

We worden al om half zes in de vroegte gewekt. We hebben een lange rit voor de boeg. En hier missen we toch wel onze soloreizen. Je kunt onderweg stoppen waar het mooi of interessant is. Nu moet je verder want er is een strikte planning.
Onderweg stoppen we aan een groot benzinestation om allemaal naar het toilet te gaan.

Annekdote
Blijkbaar moet de koning van Swaziland ook af en toe gewoon naar de toilet. Met groot vertoon stopt een erg patserige auto. Opzichtige bewaking stapt uit en dan een bijna onopvallende man. Niemand mag in deze man zijn buurt komen. Mijn man had dit hele spektakel gemist. Je raadt het al, hij stond op het toilet. Naast hem stond iets later de koning van Swaziland en in de deur de bewaking. Mijn man ziet er blijkbaar heel onschuldig uit met zijn haast 2 meter want hem lieten ze ongemoeid ☺
In de bus vertelde onze gids dus dat dit de koning van Swaziland was. Wij hadden die man natuurlijk niet herkend. Nu is deze koning ook nog een heel dapper man. Hij is getrouwd met maar liefst 13 vrouwen. Instemmend gemompel van de mannen!

's Middags krijgen we een prima lunch voorgeschoteld. Na zo een goede maaltijd soezelt iedereen gelukzalig in. Het is uitermate rustig op de bus.
We stoppen onderweg wel voor de mooie Jakaranta en de slangenkop (of zoiets), een soort lelie.

Iets na Nelspruit komen we aan onze lodge. De bus kan niet tot daar. We worden met jeeps verder gereden.

Onze kamers zijn prachtige lodges. Het weer is helaas minder. Het regent.

Toch vertrekken we met jeeps voor een toer in dit privé reservaat van ongeveer 15ha. Gelukkig krijgen we lekkere warme capes en dekens.
We zien heel wat impala's. Volgens de plaatselijke gids zou de grote M op hun achterste het teken van McDonnalds zijn. We zien ook gnoes die ze hier wilde beesten noemen.
Dan zien we een Nyala - een soort groot hert, een zeearend en een witte neushoorn, een wrattenzwijn en zebra's. Ik vergeet zelfs geregeld foto's te nemen. Ik moet veel te hard kijken.
De rondrit duurt tot het aardedonker is. Aan een mooi uitzicht krijgen we iets sterks. Ik voel het behoorlijk. Ik ben echt niet gewend om te drinken. Terug in de jeep stappen is behoorlijk moeilijk nu.

Op de terugweg kijken we uit naar de wilde kat. Die laat zich echter niet zien. Zou mij ook verbazen met het lawaai dat we maken ook al proberen we stil te zijn.

'sAvonds krijgen we weer een prima maaltijd voorgeschoteld.

Woensdag

Krugerpark

We staan haast nog vroeger op maar de reden is dan ook meer dan goed. We gaan het Krugerpark bezoeken. Om geen tijd te verliezen, krijgen we een ontbijtbox mee. Met de jeeps rijden we tot aan de ingang van ons privé-park en zo verder met de bus naar het Kruger park.

In het Krugerpark stappen we onmiddellijk in open jeeps. Ondanks dat de zon schijnt, knopen we onze jas goed toe. Hier is het nog pril voorjaar en dat is toch wel te voelen.

Het Krugerpark volledig bezoeken, is gewoon onmogelijk. We doen er maar een heel klein stukje van. In totaal zou het park maar liefst 2 miljoen ha groot zijn. We gaan hier voor de Big 5 maar dat is net niet gelukt. Het luipaard gaf forfait. Het blijft sowieso een unieke belevenis. dit is gewoon een reis waard.

We krijgen te horen dat de zwarte buffels tot één van de gevaarlijkste dieren behoren. Zij verdwijnen in de bosjes om met een boog langs achter aan te vallen. Aan de buffels staan ook altijd extra rangers om toeristen voor zichzelf te beschermen. Hun hoorns zijn net gekamde haren, dat vinden we eigenlijk best grappig - gevaarlijk of niet. De vrouwtjes zouden nog een extra toefje op hun hoorns hebben. Wij hebben dus een groep mannetjes gezien.

De big 5 zijn dus niet de grootste dieren maar de gevaarlijkste om op te jagen.

We krijgen neushoorns te zien. Ze zijn niet altijd goed zichtbaar maar ze zijn toch wel ontzettend indrukwekkend.

De witte neushoorns zijn dus niet wit maar hebben een brede mond. De zwarte kan zijn gigantische kop hoger optillen. We zien ook hun gigantische mesthopen waarmee ze hun gebied markeren.

We zien geregeld olifanten maar het meest spectaculair is toch de hele kudde die zomaar uit het niets verschijnt. Ongelofelijk hoe zo grote beesten opgaan in de busche.

Voor de rest zien we natuurlijk impala's, giraffen, gnoes, bavianen, koedoe's, nyala's en zelfs leuke stokstaartjes.

Als we 's middags iets eten, houdt een leuk dwerguiltje ons zelfs gezelschap.

Dit is dus echt een prachtige wonderlijke dag.

Donderdag

Je raadt het al, weer vroeg uit de veren. We hadden onze voorzorgen al genomen. Onze valiezen staan al helemaal ingepakt klaar.

We maken nog een laatste prachtige toer door ons mooie park. De gids vindt dat de dieren zich gedeisd houden. Het is maar hoe je het noemt. We krijgen impala's, zebra's, gnoes, nyala's, koedoe's en een nijlpaard te zien. En zelfs een visarend bekijkt ons vanuit de hoogte.

Terug aan het hotel staat het ontbijt ons op te wachten.

Nu krijgen we een saaie dag rijden voor de kiezen.

Aan de grens met Swaziland stoppen we. We moeten de grenscontrole te voet passeren.

Onderweg zien we hoe suikerriet afgebrand wordt. Ik heb altijd gehoord dat dit tegen de spinnen en slangen zou zijn. Onze gids vertelt echter dat dit om te karameliseren is.

Hier hebben ze de huttenbouw ook meer aangehouden en zien we relatief veel scholen.

Rond 5 komen we eindelijk aan ons hotel. Het hotel ligt midden in een prachtige tuin.

Vanuit het hotel is er een wandelweg naar de rivier met de vermelding dat je moet oppassen voor krokodillen. We hebben het gewaagd en overleefd ☺ Een prachtig uitzicht was de beloning.

's Avonds krijgen we nog een kleine voorstelling.

Vrijdag

Het weer is prachtig. Na het ontbijt stappen we onze jeeps in en rijden naar een natuurpark. We zien al dadelijk een paar olifanten.

Aan het water mogen we overstappen in een boot. Je kan hier op het bovendek zitten met een mooi uitzicht maar wel in de volle zon.

Mijn man en ik kiezen voor het benedendek in de schaduw. Ik word anders gewoon vlammend rood.

Aan de andere oever zien we een gigantische kudde olifanten drinken. Dit levert natuurlijk heel wat plaatjes op. Dit mag voor ons een hele dag duren.

We varen verder langs de oever en zien wrattenzwijnen, antilopes, een grijze en zilverreiger en alle soorten eenden. Ook zien we nijlpaarden opduiken uit het water. Met de verrekijker zien we duidelijk hoe ze ons argwanend bekijken. Echt wel leuk om te zien, zeker als je veilig en wel op een behoorlijk boot zit.

Als we iets verder ook nog een krokodil op de oever zien liggen, kan de pret al helemaal niet meer op. Zij vertrouwt ons niet en glijdt het water in om iets verder net met haar ogen boven water te komen piepen.

Lepelaars maken het plaatje helemaal af. We nemen veel foto's maar proberen ook heel bewust gewoon te genieten.

Terug aan wal zien we dat heel wat van onze bovendek reizigers behoorlijk verbrand zijn.

Na het eten gaan we naar de Zoeloes. Ik verwacht er eigenlijk een soort gecommercialiseerde bende met een hoop tromgeroffel en gedans waar nog weinig authentiek aan is. Een soort Afrikaans Bokrijk dus. We krijgen echter de echte Zoeloe's in hun huidige leefgebied te zien. Dat is een meevaller van formaat.

Zoeloes wonen in familieclans samen, als één grote gemeenschap. Een hut kan je vergelijken met een kamer. Ze bezitten geen grond. Dat kan niet volgens hun cultuur. Om ervoor te zorgen dat hun grond niet verkocht wordt, heeft de staat deze opgekocht zodat de Zoeloe's er kunnen wonen. Het nadeel is wel dat als ze willen bouwen, ze geen lening krijgen bij de bank omdat ze geen grond bezitten. Daarom dat ze dus in stukjes bouwen. Telkens als ze geld hebben, bouwen ze weer een stuk.

Vrouwen zouden blijkbaar nog altijd gekocht worden voor koeien. De gids vertelt dat het niet echt kopen is maar vergoeden van de schade van de familie van de vrouw. Klinkt alleszins beter ☺

De kinderen willen alleszins eindeloos op de foto.

En natuurlijk vinden onze gidsen weer een mooi plekje om een zonsondergang te bewonderen onder het genot van een drankje.

Zaterdag

Om 6 uur worden we gewekt. Onze koffers staan al klaar en wij zijn ook al klaar. We hebben nog tijd om nog eens de steiger op te wandelen en te genieten van het mooie uitzicht.

Na het ontbijt brengt de bus ons naar de luchthaven. Onderweg zien we talrijke ananasplantages en eucalyptus. Er is niet echt veel te beleven.

Op de luchthaven eten we iets. Lunch is voorzien op het vliegtuig maar ik heb nog nergens behoorlijk eten op het vliegtuig gehad. Onze medereizigers denken er ook zo over.

Bij aankomst staat er opnieuw een bus op ons te wachten. We rijden nu twee uur tot onze volgende lodge. De laatste 25km gaan over onverharde wegen.

Aan de ingang van het park gaan we opnieuw jeeps in. De lodges liggen midden in het park met een gigantische omheining.

Ze staan ons op te wachten met natte doekjes en lekkere hapjes. Wat een welkom.

Prachtige kamer met prachtige spin. We slapen als roosjes.

Zondag

Deze morgen valt het ons op dat de spin niet meer op zijn plek zit. We kloppen schoenen en broeken uit alvorens ze aan te doen.

Na de koffie gaan we de jeeps in. Ook dit is weer een privé domein. Als snel zien we een leeuw smakelijk eten en eentje kijkt al erg voldaan. We rijden zo kortbij dat we er toch niet helemaal gerust in zijn. Ok, ze zien er erg voldaan uit maar misschien hebben ze toch nog zin in een lekker mals stukje vlees;

Iets verder hebben we platte band. Met de wetenschap dat achter ons die leeuwen liggen, wordt er een band gewisseld. Brrr

Onderweg zien we ook nog een neushoorn. Ook hier wordt weer heel kortbij gereden. Dit reservaat neemt duidelijk meer risico's. We zitten volledig off-road.

De rangers willen niet doorgeven hoeveel neushoorns er in dit gebied zitten voor eventuele jagers. Ook via de radio wordt er geen enkele locatie doorgegeven. Er wordt immers voor de hoorn zwaar geld gegeven. Met helicopters komen de jagers, schieten de neushoorn af en zagen de hoorn af. Dit duurt ongeveer 4 minuten. De rangers hebben het recht om jagers af te schieten. Ja watte.

Natuurlijk wordt er gestopt voor een versnapering. Daar zijn ze hier echt wel gek van. Dat hebben we nu al overal gezien. Hier staan planten die dubbel zoveel CO opnemen. De blaadjes zien er vetplantachtig uit. Ze smaken wat zurig. 's Avonds zouden ze meer naar water smaken. Olifanten zijn er gek van.

We hebben ook de broodboom gezien. Die wordt zwaar beschermd.

Als we terug komen, krijgen we een soort brunch. Nu ja, je kan toch niet meer eten dan je buik vol.

We houden het nu even rustig en kunnen in het hotel genieten van een full body massage. We ruiken uren in de wind naar sandelhout en lavendel. Heerlijk ontspannend.

In de latere namiddag gaan we opnieuw de jeeps in. We komen in wilder landschap en zien al snel apen rondom ons. In de dierentuin oogt dat leuk maar als je in een kloof rijdt, zijn dat best wel grote beesten. Voor de rest zie je niet veel dieren. We gaan op zoek naar olifanten.

Als snel zien we een gigantisch mannetje en dat het een mannetje is, is wel meer dan duidelijk.

Hij laat zich van alle kanten bewonderen.

Op een mooi uitzichtpunt wordt wat gedronken. Onze gidsen willen ons perse olifanten laten zien. Ook al begint het duister te worden, ze gaan op zoek. De twee jeeps rijden daarom niet altijd hetzelfde parcours en houden radio contact. Wel leuk, vermits mijn man in de andere jeep zit. We worden flink door elkaar geschud. De andere jeep vindt de olifanten. Wij rijden er natuurlijk ook op af. Zij vertrekken als wij aankomen.

Hachelijk avontuur

Wat ze ons niet verteld hadden, was dat er toch wel onrust in de groep olifanten was doordat iemand zijn flash had laten afgaan. Het jonge olifantje werd hierdoor erg onrustig. Wij zagen dat jonge olifantje niet en stonden zowat tussen de olifanten. Een jonge mannetjes olifant begint zijn ongenoegen heel duidelijk te laten zien. Takken en stof vliegen in het rond. We blijven heel stil zitten. We kunnen ook niet veel anders. De olifant staat eerst vlak langs onze jeep en dan voor onze jeep. De enige uitweg die er trouwens is. De gidsen doen teken dat we heel stil moeten zijn.

Hij vertrekt al trompetterend en flapperend met zijn oren. Dan pas denk ik eraan om een foto te nemen. Als we denken dat het gedaan is, geeft onze ranger van het ene op het andere moment vol gas. Ik zie hem in zijn achteruitrijspiegel kijken. Als ik mij omdraai, zie ik een grote olifant ons letterlijk aanvallen. Iemand in de ogen kunnen kijken, is in dit geval niet erg goed. Hij komt gelukkig maar een klein stukje achter ons aan. Blijkbaar, horen we later, was dit de oma en dus de grote baas in de familie. Onze gids is er toch niet gerust in en kijkt, ondanks dat het ondertussen donker is, argwanend in het rond of hij het jonge mannetje ergens ziet. Ik ben blij als we terug binnen in onze omheining zijn. Onze ranger gaat direct naar binnen terwijl hij ons altijd even helpt. Hij is behoorlijk onder de indruk. Blijkbaar hebben we behoorlijk geluk gehad. pffff

Maandag

Het is weer tijd om verder te trekken. We nemen afscheid van het mooie park en van de rangers. We hebben veel gezien maar we blijven toch met het gevoel zitten dat men hier zwaardere risico's neemt om ons te plezieren.

Onze volgende halte is Graaf Reinet. Hier bezoeken we het museum. Als je er bent, kan je er eens langs lopen. Voor de rest bwa

Het is wel een leuk dorp.

We eten hier in een overengels eethuisje.

Na het eten krijgen we een rondleiding door het dorp. Het is snikheet.

In de latere namiddag gaan we naar het Dal van de verlatenheid. Wie verzint die namen toch!? Het is alleszins prachtig. We gaan eerst naar een uitzichtpunt waar we zowat weg geblazen worden door de wind.

Iets verder maken we een korte maar mooie wandeling met als beloning een mooi uitzicht.

Op de terugweg stoppen we bij een ander uitzichtpunt voor een sunset met de nodige drank. Of wat had je gedacht ☺

Ons hotel is net een dorpje in het dorp met allemaal witte huisjes en straatjes vol met bloemen. De kamers zijn vrij klein en de bedden zijn iets te kort voor die lange man van mij.

Dinsdag

Het vroeg opstaan is ondertussen al aardig ingeburgerd. We hebben er totaal geen problemen mee. er is dan ook zoveel te doen op een dag.

We gaan een struisvogelfarm bezoeken. Natuurlijk volgt er een ritje op een struisvogel waarvoor we hartelijk bedanken. En natuurlijk kan je struisvogelspulletjes kopen in een aanpalend winkeltje. Ook hier bedanken we voor. Leuk om eens gezien te hebben.

In Oudshoorn bezoeken we een museum. Het is niet zo mooi als dat van Graaf Reinet maar wel leuker. Waaraan ligt zoiets nu.

We gaan ook een soort nederzetting van de katholieke kerk bezoeken. Dit is een groot park met gebouwen dat op 4 jaar tijd gebouwd is. Voordien was dit een vuilnisbelt. Nu krijgen de kinderen hier de kans om iets bij te leren terwijl er ook voldoende eten voorhanden is. In de omgeving zou maar liefst 67% werkloosheid zijn. Vermits er hier vlakbij ook nog een opleidingskamp is van het leger en politie, teelt de prostitutie welig. De gevolgen laten zich raden. Meer dan 20% van de vrouwen heeft aids. We zijn verstomd wat een werk hier geleverd is. Iedereen tast dan ook in zijn buidel om toch ook een kleine bijdrage te leveren.

We nemen een hotel iets buiten Oudshoorn.

Woensdag

We rijden verder tot Mosselbaai. We bezoeken het maritiem museum waar we niet echt van onder de indruk zijn.

Dan maken we een leuke strandwandeling. Op dat korte stukje ben ik toch wel rood verbrand zeker. Maar ja, dat betekent natuurlijk dat het prachtig weer is. We hebben het er dus voor over en smeren maar weer.

We eten hier ook een hapje. Het is heerlijk.

We krijgen weer een heel stuk rijden voor de kiezen. Onze gids probeert ons ondertussen wegwijs te maken in de Afrikaanse politiek.

We komen aan in onze nieuwe logde "Fraai Uitzicht". De kamers zijn vrij primitief maar de omgeving is best mooi.

Het eten maakt dan weer alles goed - heerlijk

Donderdag

Uit gewoonte zijn we al vroeg uit de veren. We kunnen dus genieten van de mooie tuin.

We rijden met de bus door een zeer mooie kloof en maken hier een korte wandeling naar de ruïne van een fort.

We maken een wandeling door een erg mooi dorp.

We stoppen bij een wijnboer en wandelen tot aan het water. Daarna gaan we proeven boven op zijn terras. Het is maar een kleine boer met een kleine kaart. We proeven zijn wijnen. Lekker maar ik ben geen kenner.

We bezoeken nog een chiquere zaak. Ik vind deze wijn zeker niet beter. Hij wordt met meer bravoure gebracht en de prijzen zijn ook navenant maar er is geen wijn die mij kan bekoren. Maar ja, zoals ik al zei, ik ben geen kenner.

Voor de rest van de dag gaan we nog wat aan het zwembad hangen en van het heerlijke zonnetje genieten.

's Avonds krijgen we een heerlijke maaltijd en we blijven allemaal nog een beetje hangen. We hebben op die twee weken meer sterke drank gedronken dan anders op een heel jaar. Maar het was wel super gezellig.

Vrijdag

De dag gestart met een champagne ontbijt. Dat kan dus niet fout gaan.

Het is ongeveer 2 uur rijden tot Cape Town. Het landschap is zeker de moeite.

We rijden eerst naar een baai met een geweldig uitzicht op de tafelberg.

Dan gaan we iets verder de mooie botanische tuin bezoeken. Die tuin is niet zo groot als we dachten maar het is wel een rustige wandeling tussen al dat groen. Toch vinden we de tuinen van Schotland mooier. De 3 uur die we hier krijgen, vinden we net iets te lang.

Rond half zes zijn we aan het hotel. Het hotel ligt net te ver van het centrum. We kijken wel mooi op naar de tafelberg. We wandelen een beetje in de omgeving rond en in de mooie tuin van het hotel.

Zaterdag

Deze morgen bezoeken we, samen met een paar reisgenoten, de tafelberg. Dit zit niet in het programma. Maar we vinden dat je die toch minstens moet gezien hebben. Het weer is open en we nemen dus een taxi tot ginder. Even aanschuiven voor de panoramische lift om dan te genieten van het geweldige uitzicht.